Antwerpen ’12 epiloog (In bad met Laphroaig)

Ik kwam thuis (duh!) U was er niet, Nelson had honger en ik durfde niet zo goed in bad zonder dat er iemand thuis was en mijn blaas vond dat de genoten biertjes er subiet uit moesten¹. Het laatste als eerste vanzelfsprekend en op het einde was er toch het warme bad en een fijn glas Laphroaig quarter cask.

Zaterdag therapeutisch was opgehangen (voor duim) en zondag ging het eigenlijk al wel weer. Tsja, maar volgend jaar is het Antwerpen ’13, ik houd mijn hart vast.