Antwerpen ’12 deel 6 (Lo más importante de la vida)

Het ging eigenlijk wel goed, zo een beetje langs de schelde lopen, je pijn verbijtend, licht stoer (of zoveel als ik in huis heb), de schaamte over een knullige val vervangen door een zekere calvinistentrots.

Het zou ‘s middags regenen dus hoewel we dus in de ochtend geen museum zouden doen, was het beklimmen (nouja, beroltrappen) van het Museum a/d Stroom (mas, als in titel) wél een goed idee i.v.m. uitzicht enzo.
Uitzicht was mooi, maar vroege lunch en bier lokten. Dus op naar de Valk en de bollekes. Het tafeltje van vier waaraan wij aanschoven werd uiteengeschoven tot twee van twee. Er zijn drie stellen naast ons gaan zitten en even hard weer weggegaan. Dit was aanleiding tot introspectie zoals u zich kunt voorstellen.
Nu snel naar de overkant vóór de grote hoosbui (okay, dit werd dus slempen ipv museum, het zij zo). De regen was op tijd zodat we meteen op de linkeroever moesten schuilen in de kroeg. Dhz medicatie is met mate niet verkeerd. Proost!

(Lees verder in deel 7 (draaimolen draai))