Ah! je ris de me voir, Si belle en ce miroir!

Ik heb een gaatje, of moet ik inmiddels zeggen ik had een gaatje. Bijna alle muziek trek ik wel, zelfs country (binnen grenzen), Klaus Wunderlich, James Last, Gabber, Noise (denk Merzbow zij het niet te lang), minimal music, middeleeuwse zut, geen probleem, Zangeres zonder naam, Manke Nelis, Eddie Christiani, Bob Scholte? Geen probleem, maar Opera, dat werkte op de een of andere manier niet. Zo hier en daar iets moderners dat gaat nog wel. Akhnaten, Nixon in China, geen probleem. Maar ouderwetse degelijke opera, ik wou wel, maar er was niemand in mijn omgeving die mij nog eens dat kontje kon geven om over het muurtje van mijn aangeleerde weerzin heen deed kijken.

In @Hoepsika heb ik de Operacoach gevonden die mij enthousiasmeert voor de degelijke hardcore opera. 21 april gaat het gebeuren, mijn eerste opera. En waar kun je dan beter mee beginnen dan Faust van Gounod? Met de geweldige (door Hèrgé gepopulariseerde Juwelenaria, Ha! ‘k lach bij het zien van mijn schoonheid in deez spiegel.) Denk als plaatje boven dit stukje maar de weelderige boezem van Bianca Castafiore, want de erven Hèrgé zijn nogal strikt op het gebruik van afbeeldingen, ik weet recht van citaat, maar boh.