Pillen

Ach het is het bekende verhaal, yak en pillen. Och het ging zo goed allemaal. duidelijke afbouw van pijn. maandag de hele dag fijn gewerkt en toe… Het begon in de nacht van maandag op dinsdag. Ik werd om een uur of twee wakker, want ademen deed zeer. Nou nee, zeer is niet het woord. Ik U wakkermaken, of ze wat paracetamolletjes kon halen voor mij, dit alles in de taal die Oehoeh-Aaaah’s zou kunnen heten, met een Nederlands accent.

De volgende ochtend, de huisarts aan de telefoon: oh, nee dat is heel normaal, ik heb wel wat lekkers voor je.
Apotheek, diclofenac, ‘s avonds: hap en naar bed, en snurken, heel hard snurken, apneuen, een uitgedroogde tong vanwege blijkbaar gedwongen open mond en hele boeiende dromen waarvan ik er een aantal pas in de loop van de dag als zodanig ontmaskerde.
De nacht erna maar weer terug naar de molletjes, minder effectief, maar veel efficiënter.