Vóór de wekker
In een vorig leven (zo’n week geleden), was mijn wekker een van de belangrijkste attributen in mijn dagelijkse routine. Dat wil zeggen, zonder wekker werd ik niet wakker. Of héél laat, en da’s ook niks.
Blijkbaar is dat inmiddels veranderd want ik wordt nu (bed-)steevast ruim vóór de wekker wakker. Dat is prettig, want voor ik wakker word slaap ik lekker en een wekker is wreed, (ding dong bingele biep).
Als ik wakker word, onderhandel ik met mezelf of ik er al uit ga of niet (want vroeger snoozde ik nog een paar keer met ding dong bingele biep), ik ga de poesen eten geven en naar mijn werkkamer met twee bananen (=ontbijt), knabbel die lekker op terwijl ik u lees, mail kijk en meer van die fijne dingen van het leven.
En dan gaat op de andere verdieping de wekker (ding dong bingele biep), ik probeer ‘m te negeren, maar dat lukt niet. Loop naar boven, maar dan is hij al opgehouden. Tuttel wat boven, ga terug naar beneden en hoor ding dong bingele biep.
Gelukkig zijn er nu andere geluiden om mijn aandacht van de wekker af te leiden.
- Irene zei: Ding dong bingele biep? Zo te horen heb je een personal disorganiser met demon.
- Edwinek zei: Ik heb dat al jaren, dat ik bijna altijd een minuut of twee voor de wekker wakker ben (tenzij ik geen wekker zet, dan slaap ik door). Dat is prettig, want dan kan ik op tijd de wekker afzetten, zodat het risico dat mijn lief er wakker van wordt gevoelig afneemt.
- yak zei: Helemaal goed!