yak valt voor de herenliefde
Wij waren helemaal voorbereid, echt! Alles stond klaar, de woonkamer was helemaal aangepast als tijdelijk verblijf zonder mogelijkheid tot hoge sprongen. De dames waren voorbereid, uitgelegd dat ‘de man van hun dromen, wat die dromen ook moge wezen’ zou komen.
Zondag in de loop van de dag dus, wij zouden nog één nachtje samen hebben, om het af te leren. Toen ging, om half acht, de telefoon (vroeger zou je tring geschreven hebben maar nu is het tudeludelu briiiiieeeet tudeludelu briiiiieeet): “is het goed dat ik Boris vanavond breng”. Gretig als wij waren zeiden we vanzelfsprekend ja. En vanaf dat moment hebben we eigenlijk bij voortduring een Boris in onze armen of op schoot gehad. Kon zelfs geen stukje schrijven, want dat vond hij niet goed. Hij moest zoveel inhalen.
Anders gezegd, we zijn helemaal smoorverliefd en komen nergens anders meer aan toe.
Qua van naam zijn er al weer zoveel bijnamen langs gekomen dat het te veel en te indiscreet is om die hier allemaal te noemen. De gekste tot nu toe is ‘Mansje Toet’, in de verte afkomstig van Monsieur Mange Tout.
Moet nu helaas op houden, want er moet weer geknuffeld worden…
ANTI-GARFIELD TOEVOEGING
Om voor eens en voor altijd die indruk weg te nemen is hier nog een zogenaamd headshot van Garfield, eh Boris MT:
Wat een ventje he?
- aargh zei: Indrukwekkend!
- Ingrid zei: Op deze foto lijkt ie op Garfield :-)
- Irene zei: Owwauw (mede namens die-van-mij)!
- yak zei: Een hunk wa?
- Edwinek zei: Ja, eindelijk een echt portret! Ziet er erg knuffel uit, gefeliciteerd.
- ton zei: Prachtige pootjes!