cijfers
In een grijs verleden hadden telefoonnummers in Utrecht zes cijfers, laat ik een voorbeeldtelefoonnummer nemen:
030 345678
In die tijd had je verschillende mogelijkheden om dit uit te spreken:
- nul dertig vierenderdtig zesenvijftig achtenzeventig
- nuldrienul drievier vijfzes zevenacht
- nuldertig drieviervijf zeszevenacht
U begrijpt de variatiemogelijkheden. Natuurlijk had ik in die tijd ook al telefoon en kende ik mijn nummer(s) op een van de bovenstaande manieren goed, ik was een gelukkig mens.
Toen op 10 oktober (jaar weet ik even niet), kregen we er een twee bij. Dus werd het voorbeeldnummer
030 2345678
An sich geen probleem, maar hoe gingen we dat uitspreken, we kenden het nummer dus werd het:
- nul dertig twee (+ eindeloze variaties)
Duidelijk was dat die twee er niet echt bij hoorde. Het was iets waar we mee moesten leren leven. Story ends.
Nee toch niet, want gisteren had ik (om niet nader te noemen redenen, want lang verhaal en het lijkt goed te komen), de KPN aan de telefoon en die noemde mijn telefoonnummer(s) op en wel op de meest bizarre manier die ik ooit gehoord had:
- tweedrie viervijf zeszeven acht
Dus ik ontkende in eerste instantie zelfs dat het nummer van mij was, tot ik in mijn hoofd de boel kon reconstureren.
- Irene zei: Zo is dat. Telefoonnummers hebben een bepaalde melodie, die mag je niet verstoren.
- Ingrid zei: Hier in DK hebben we geen netnummer maar 8 cijfers (mobiel en vastnet) en telefoonnummers worden altijd in stukjes van 2 cijfers genoemd en genoteerd ook, da's lekker makkelijk : 12 34 56 78 Ik vraag me af of we hier ooit overgaan naar 9 of 10 cijfers. 99 miljoen nummers voor 6 miljoen mensen - moet genoeg zijn.
- yak zei: Ah, hoe fraai. Weet ik naar welk land ik uit moet wijken als het telefoonnummergebeuren mij te gek wordt ;0-)
- Irene zei: Wat je ook doet, ga in geen geval in Frankrijk wonen.
- Amiek zei: Zeven nummers doe ik meestal, net als een 7/8 maat in groepjes van 3 en 2, geen losse nummers, daar begin ik niet aan. Maar dat werkt ook verwarrend. Toen ik ooit in Sevilla woonde werder de nummers altijd 3-2-2 gegroepeerd: 123 45 67, en in Rotterdam neigde men destijds naar 2 2 3, heeeel anders en best onbegrijpelijk.