Krimpie Dinkie

Als ik goed zoek, moet ik het nog wel ergens kunnen vinden. Ik heb het over Krimpie Dinkie (Crimpy Dinky, ik weet het niet, ik was jong en onschuldig). Krimpie Dinkie was/is een folie, waarop je kon tekenen en later in de oven kon krimpen tot, eh, nouja, tot het kleiner was en steviger en dat was dan, eh, leuk.
Maar daar gaat het nu niet over. Ik drink sinds enige jaren water, redelijk veel water, meer dan een liter per dag, vaak twee. Dat is lekker en het schijnt nog gezond te zijn ook. Om te zorgen dat ik het ook echt doe, heb ik op strategische plaatsen een fles staan met water daarin, opdat wij niet te lui zijn.
Ik weet niet of u wel eens gedurende langere tijd, water in de zelfde fles in en uit heeft gebruikt, maar na een dik jaar ontstaat er een groene begroeiïng op de bodem die onfris oogt. Ik weet niet of het schadelijk of onsmakelijk is, maar het ziet er niet uit. Als je dan nog eventjes wacht wordt schoonmaken overmijdelijk.
Ik heb niet veel over genomen van mijn moeder, maar als iets echt schoon moet, maar dan ook echt, echt schoon kan dat alleen met chloor, dus twee keer per jaar gebruik ik chloor.
De eerste keer dat een fles zo vies geworden was achtte ik zelfs heet water van node. In combinatie met chloor, in een afgesloten fles. (Dom, inderdaad).
Het holletje onder in de fles in naar buiten gekomen en de fles is in z’n geheel gekrompen, maar sentimenteel als ik ben, kan ik geen afscheid van ‘m nemen, dus heb ik nu een fles die maar 80cl aan kan en niet goed op z’n billen kan staan.

P.S. De fles wordt gebruikt om glazen of bekers te vullen. Hij is niet voorzien van slobbertuut, da’s weer een hele andere categorie.
Nog meer P.S. Die foto slaat natuurlijk weer helemaal nergens op. Dat realiseer ik me, maar ik heb geen enkele foto waar de betreffende, of een daarop gelijkende fles staat.