DauVeeDau

Gisteravond, een uur of half acht, ik dacht, ik plof neer en stop er een dvd’tje in. Zo gezegd, zo geprobeerd, echter: geen geluid…
Scart connector op tv is een beetje krakerig, dus dat zal het wel zijn. Morrelen, geen geluid. Ai, nu dus echt kapot. TV uitelkaar halen, Philips dus rare schroeven, prutsen, 20 schroevendraaiers proberen, open. Connector is niet goed bereikbaar. Kijken of ik wat kan frotten aan de pootjes om te zien of de soldering rot is. Hoor nu echter helemaal niets meer.
Ah, misschien geeft tv alleen geluid als ook beeld, dus op naar de dvd speler i.v.m. beeld.
Frotten op de pinnetjes levert niets op, behalve dat ik een brommetje hoor als ik met m’n vingers op de pinnetjes kom. CD-speler aangesloten op geluidspinnetje en tadaaa geluid. PRAK! Dat betekent dat het helemaal niet in de tv zit, maar in de DauVeeDau speler! Prak, prak, prak!
Dvd-speler uiteengenomen. Ziet er allemaal goed uit. Geen componenten die ontbindingsverschijnselen vertonen, niks wat ontoelaatbaar staat te gloeien. Hm. Aangesloten op tv-kaart PC. Probe-je gemaakt om rond te prikken, op zoek naar waar geluid nog wel is. Kapot chipje gevonden. Doel van chipje niet helemaal duidelijk, want voor het chipje is het geluid al hard genoeg.
Kabeltje dat naar SCART gaat doorgeknipt en gesoldeerd op de punten waar het geluid nog wel was en… juist geluid.
Daarna nog een klein half uur dichtschroeven en rotzooi opruimen en om half elf kon ik eindelijk op mijn kont ploffen. Had inmiddels geen zin meer in dvd-tje i.v.m. voorgaande ervaring.

Dit is dus de tweede reparatie aan de dvd-speler, hoewel ik veel ingewikkelder apparatuur heb ontworpen dan het geluids gedeelte van een dvd-speler, kan ik enige trots niet onderdrukken, dat ik een apparaat dat niet bedoeld is om gerepareerd te worden (want te duur) tot twee keer toe van achter de deuren van de Hel vandaan gered heb.
Zoals ik al schreef in het eerdere stukje ik word oud…