Ik ben een slechte geleide-yak

Er was eens een man¹. Een gewone man, zoals zoveel mannen en vrouwen. Hij was opweg ergens heen, op een pad. Een mooi, geasfalteerd pad, het liep lekker en het liep zacht. Op een gegeven moment stond er een muur op de weg. Een hele grote muur. Een hoge muur, je kon er niet overheen. Hij zag dat de muur op het asfalt stond. De weg liep wel door, maar er stond zomaar een muur. Wat een idee! Wie zet er nou een muur op de weg.
Nu kon hij niet verder. Hij pakte zijn mobiele telefoon en belde zijn moeder (want dat deed hij al snel) en deed zijn beklag. Hij belde de gemeente en deed zijn beklag. Hij sprak anderen aan en die waren het met hem eens:”moest hij die kant op? Tsja, dat kon niet, wat erg!” Die muur mocht er niet zijn, die muur moest weg, gesloopt! Hij had het slecht want hij kon zijn reis niet vervolgen.
Een uur ervoor was er een andere man² geweest:”Hela”, had hij gezegd, “Een muur, dat is gek, wat een grote stevige muur, wat naar en wat gek, nouja, niks aan te doen, dan maar een stukje terug, kijken of ik een zijweggetje kan vinden.”

Ik ben woensdag op pad geweest met Marloes, iemand van de school van de tweede man. En ik mocht geleideyakken. Ben daar slechter in dan ik had willen zijn, misschien kan ik het leren. Toch is het indrukwekkenste van de ontmoeting dat ze geen bewondering oproept maar dat ze gewoon een leuk mens is. Net als ik hoop dat ook te zijn. Want iedereen heeft een verhaal en u misschien zelfs twee³…

1 het had ook een vrouw kunnen zijn, maar het was een man
2 idem
3 Iedereen heeft een verhaal is een liedje uit het eerste solo-programma van yak.