U

Ik zou nog eens toelichten waar U vandaan kwam, als indeplaatsheid van A. als vanwege de verwarring met wijlen A. (voorheen Mw. Krak). Bij deze laat ik Bart Moeyaert voor me spreken:

U

Soms denk ik: ik zeg u,
zolang ik je al ken,
hoewel ik heel gewoon
geliefde van je ben
en je nooit doet alsof
je ouder bent dan ik, daarbij:
het geldt ook andersom.
Voor jou ben ik geen jij.
Laatst zei je: ik zeg u,
zolang ik je al ken,
hoewel ik heel gewoon
geliefde van je ben
en het normaal zou zijn
als ik je altijd joude.
Maar ik vind u erg mooi.
U is het kortste woord
om van elkaar te houden.

Mooi he? Teken er wel bij aan dat Bart een Vlaming is, anders zou het een raar gedicht zijn. Toch weet ik niet of de benaming U een blijvertje is. Hij is met name voor u en U wat verwarrend. Tot die tijd zal ik braaf cursiveren.