Krit krit krit

(yak krabt zich op hoofd), waar moet stukje nu dan toch weer over gaan? Dat ik moe ben. Dat ik eigenlijk mijn bedje in moet, want het is al weer veel te laat. Of dat Boris aan mijn mouw staat te trekken met boodschap van gelijke strekking. Ja maar daar zit u toch niet op te wachten.

Een stukje ergens anders over? Ach, laat ik eens zeggen dat het nog maar vijf nachtjes slapen is tot de voorstelling. Dat er een hoop klaar is, maar ook dingen nog niet. En dat is eigenlijk wel leuk. Zo bleken dingen uitverkocht, dus maar hopen dat de schappen optijd weer aangevuld zijn. En ik heb nog niks om aan te trekken, met dus het risico dat ik naakt het podium op moet.

Maar ach dat voegt wel iets toe, toch?