Exquisit, nay, designer pain
Omdat ik de kamerplanten nog water moet geven heb ik de gieter midden in de deuropening gezet, opdat ik niet vergeet. Nu is mijn vermogen om over dingen heen te stappen bovengemiddeld, dus die gieter staat daar al dik een dag, ik zie hem wel, maar op het verkeerde moment. ‘Sorry gieter, nu even niet’, dat effect zal ik maar zeggen.
Om over de gieter heen te komen is het nodig om je benen -goed- op te tillen, hup met de beentjes dus. En op die manier heb ik net mijn knieschijf gespleten (tenminste zo voelt het) op de deurpost. Och, wat een pijn, zo knap, zo to the point, ik zou bijna zeggen wow. Het enige dat mij nu nog kan redden is een fraaie foto van Boris.
Oh en
, maar daar moet je van houden1.
1 Zit wel een leuk verhaal aan vast. Ik houd namelijk niet zo van Mozart, want vaak veel tierelanterfantsels, van tikketetingelepiedelehoplafrats en ander geneuzel (sorry). Tot hij met dit aan kwam zetten, en ik houd helemaal niet van coloratuur. Dit krijgt me telkens weer tot tranen geroerd. Wat ik alleen niet snap is dat Mozart dit voor iets kerkelijks heeft kunnen door laten gaan, maar dat zal wel mijn dirty mind zijn. Als u trouwens mee wilt zingen: Et incarnatus est, de Spiritu Sancto ex Maria Virgine et homo factus est. Met veel nadruk op het laatste 😉
- Anne zei: Heerlijk wakker worden zo!
- Irene zei: Hij trekt er ook echt een gezicht bij van "wat een prachtig stuk muziek, zo stemmig".
- aargh zei: Katten houden erg van Mozart, en juist daarom moet je ogenblikkelijk dat ongemak bij zijn rechteroor verhelpen. Zal wel een blaadje lavendel ingekomen zijn. Zeg, duurt dat nog lang, ik heb nog meer te doen vandaag en zulke muziek zomaar uitzetten dat doet men niet.
- majriM zei: Mijn kat heet Mozart :)