Is het soms zo’n dag?
Is het het weer? Of is het iets anders (wacht even, eerst mijn nagels knippen, want dit tiept zo naar… zo, dat is beter, had ik dagen eerder moeten doen, niets tiept zo naar als lange teennagels 😉 maar vandaag was een onvriendelijke dag (gisteren dus).
Ik mijd in principe de winkels op zaterdag en al helemaal de supermarkt, dat bleek vandaag terecht toen achter mij een jonge man zijn boodschappen op de band in de steek had gelaten om nog iets te halen en daar deed hij dusdanig lang over dat iemand anders zijn spullen voor die van de jonge man op de band zette.
Bij terugkeer van de jonge man zei de ‘voorkruiper’ iets in de geest van dat hij de vrijheid genomen had om voor te gaan. Dit begroette de jonge man met iets als dat dat inderdaad wel erg vrij was en of de ander dat normaal vond. Kort en goed eindigde het met een mep waarna iedereen het genoeg vond en zijn mond hield, want anders zou het echt blauwe ogen of erger opleveren en dat is niet leuk, toch? Als ik voor u mag invullen: nee.
Bij de uitrit van het benzinestation had iemand wat onhandig gemanouvreerd waardoor hij de andere weghelft blokkeerde, jammer, maar als de situatie er is, kun je er niet veel meer aan doen. Op dat moment kwam er iemand aan die last had van de blokkade. Toeteren, armgebaren, manouvreerpogingen, nog meer getoeter en onvriendelijke gebaren, verhit verdriet en een uiteindelijk hard wegscheurende geblokkeerde. Die weer last van een overstekende yak last had en hem bijna overreed. Nu laat ik mij niet zo snel overreden, dus dat kwam gelukkig goed.
Kom ik thuis vind ik een reactie op het stukje met de titel: “Het leven is leuk“, van 7 feb 2004 (een tijd waarin het leven ook best leuk was eigenlijk) dat als inhoud het volgende pretdichtsel heeft:
Tralahop, tierelier, hoplakee, joepiepoep.
Tikketik, hopsakee, wieniet weg, hoezee!
Hopmarjan, stroop is zoet, waai niet weg: trala.
Flierefluit, zon en maan, bliksem, donder boem.
Als dat geen levenslust oproept dan weet ik het ook niet meer? Helaas reageert ene Anne erop met de uitspraak:
Ik haat het leven en ik haat mezelf
En daar word ik dan weer niet vrolijk van, maar je kunt er niks mee. Als Anne bestaat en als ze dit niet geschreven heeft als ‘grapje’, heb ik diep en innig medelijden, ongeacht hoe jong ze is en hoe zeer dit door eventuele puberale hormoonellende veroorzaakt wordt, want jezelf haten is niet leuk, voor niemand. Maar hoplaploep, dat staat zomaar op je logje en je kunt er niks mee, helemaal niks. Kijk ik kan natuurlijk wel gaan uitleggen waarom het leven leuk is, maar het is een reactie op een stukje dat juist dat aspect zo goed benadrukt, het is een stukje over dát het leven leuk is. Tsja en dan is het ook nog zonder e-mail adres, zodat ik weer niet op haar kan reageren, bliksem, donder boem.
- Irene zei: Dat liedje. Het is net of je Wammes Waggel voorbij hoort lopen neuriën.
- Anne zei: Ik was dat niet, hoor! Ik hou van het leven :-)
- yak zei: Als je het wel was heb je nu een ander IP adres ;-)