Antwerpen ’12 deel 2 (son of fyrasco)

Dus 新幹線 met plaatsreserveringen, station Rotterdam, rijtuig 36, vak H. Wij staan klaar, ordnungsgemäß, voldoende vroeg van huis gegaan om hem niet te missen. Wegens niet fijn aansluitende busverbinding zelfs nog eerder (maar er viel gelukkig een trein uit, zodat we wel de logische trein hadden).

De trein komt er aan en jahoor, hij ziet er uit als een hele echte 新幹線. ik kon niet ontkennen dat ik door enige trots overmand werd. Tot we zagen dat de trein achterstevoren reed en iedereen behalve die in het midden stonden naar de andere kant van de trein moesten lopen, daarbij tegemoet gekomen door de tegenpartij, heel fijn.

Het eerste stuk ging hij traag, maar snelheidservaring is relatief natuurlijk, dit ding was gebouwd op snelheid, waarschijnlijk raasden wij door het landschap, maar dat merkte je haast niet, ofzo.

Ach en toen ging hij wel 238km/h en dat voelde als een als intercity ingezette hondenkop op een ‘s zomers uitgezet spoor. Het zwieberde en erger nog, het ratelde. Het zullen de bagagerekken geweest zijn, maar het klonk onheilspellend. Gelukkig las ik thuis pas het stuk in het nrc en wist ik toen nog niet dat het een dubieuze Italiaanse trein was.

(lees verder in deel 3 (Incident at the Park Lane Hotel))