De verborgen talenten van yak

Het kan gebeuren dat je heel laat achter bepaalde talenten van jezelf komt. Meestal betreft het talenten waar je niet zoveel mee hebt, of waar je ronduit een hekel aan hebt.
Zo kwam ik er op de middelbare school achter dat ik een niet onbegenadigd hockeystick gebruiker was. Tijdens de gymles ging ik iedereen voorbij door handig manoeuvreren en draaien met de stick. Ik vond het alleen niet leuk. Dus ded was dee end of it.

Gisteren kwam ik d’r achter dat ik (in ieder geval voor kinderen van net 7 en bijna 4) redelijk kan buikspreken. Een op tafel staande tulp-met-knik ging een gesprek met ze aan en wist te overtuigen. Sterker nog, het wist te inspireren. Want ook het neefje sloeg aan het buikspreken. Ik denk dat ik het er bij laat, want slecht buikspreken is eh, eh, niet goed en bovendien vind ik het niet leuk (niet per se in die volgorde).

Ode aan de vaatwasser

En het wasmachinepoeder dat ik nu nog heb. Het is waarschijnlijk een van de laatste zakjes die nog ter wereld te krijgen was, maar nu moet ik dan toch echt bijna over op de tabletten. Bleh!
Een ode dus, aan vaatwasser, en vaatwasmiddelpoeder:

Het hele kersen eten

Op z’n Japans dan he? En vanaf mijn telefooncamera, die ik weliswaar net schoongepoetst heb, maar wel kreppie blijft.

Heeft u zin om manuscripten van Darwin¹ te lezen? Kan allemaal!

Heeft u zin om naar een liedje te luisteren, dan kan dat ook:

Iets rustigers 

^{1 een mooi stukje Darwin:}

^{When one sees nipple on man’s breast, one does not say some use, but no
sex not having been determined, — so with useless wings under elytra of
beetles. — born from beetles with wings & modified. — If simple
creation surely would have been born without them. =}

Dead kitten day

Vandaag ga ik een dood jong poesje kopen. Zonder dollen, zo noemen ze het product. U ziet wel eens cameraploegen lopen met zo’n pluizig schaap in de lucht? Dat heet een dead cat, de gelijkenis is aanwezig. Ik heb alleen¹ niet zo’n grote microfoon. Ik heb wel een fieldrecordertje, en om die buiten te kunnen gebruiken is zo’n schuimpompoen niet genoeg. Daarvoor is er de dead kitten, en ik ga vanmiddag eens kijken of dat past.

Tijd voor muziekjes:

^{1 helaas. (extra klein, zodat U het niet lezen kan…)}

Waar was je nou? of yak en de nazis

Ik was in Aalten, en in Bocholt (dat ik consequent Bochtelt noem). In Aalten verbleef ik in een groepsaccomodatie met mijn zwiegerfamilie in verband met een jubileum. In Bocholt zocht ik naar bier, want dat had ik mij in mijn hoofd gezet. Duits bier is goed, ik was in Duitsland, dus zou ik daar bier.
Alleen geen biergescheft in de gegent te vinden. Hoe ik ook rende en zocht, terwijl mijn zwiegerfamilie koffiede in de Ratskeller (u weet wel waar de Beatles ooit begonnen zijn).  Geen bierladen, nix. Dan maar de supermarkt, beter dan Diebels Alt heb ik niet kunnen krijgen. Maar ik moest toch wat niet?
Voor zwieger J.W. kon ik nog wel een 1L Faxe blik scoren, dat dan weer wel. Maar een fijn schwarzbier? Daarvoor moet je in Utrecht zijn.
Oh, die nazis, daar vertel ik morgen wel over…

Put a stop to the soap opera state

Soms kan er een zinnetje echoën in je hoofd. Toen ik net de uitslag had gehoord van de onderzoeken van A. zat er steeds het zinnetje: “Is’nt life strahahahahahahange” van de Moody Blues in mijn hoofd¹. De laatste tijd, bij het aanhoren/-schouwen van de politiek komt het zinnetje uit de titel² telkens boven. Zeker na het zien van het filmpje bij Ton. Je zou bijna willen huilen.

^{1 inclusief de velelende tremolo, voorwaar geen fijne situatie dus.
2 uit ‘The Powers That Be’, van Roger waters.}

Nachtwerk

Gisteren was ik in tuimelland. In de nacht van dinsdag op woensdag heb ik namelijk gewerkt. Ingewikkelde dingen waar niets fout mocht gaan, omdat ik anders hup naar Amsterdam had gemoeten om daar de fout te herstellen, en dat is geen fijn vooruitzicht.
Het lijkt allemaal gelukt te zijn, behalve het inhalen van de slaap gisteren. Kleine hazenslaapjes, want Sinterklaas was nog niet weg (nu wel, al zijn er nog twee gootpieten aan het werk).

Ik heb gisteren wel iets bijzonders gedaan, in het coda van een liedje (dat u helaas verder niet krijgt) is een gezongen smiley opgenomen. Ik weet niet of dat een primeur is, voor mij wel:

Jezus liep op het water

En Sinterklaas op het dak. En om te zorgen dat we hier binnen niet voor Jezus hoeven spelen, moet ik in dat zelfde binnen even genoegen nemen met een aantal Sinterklazen op het dak. Zo te horen hebben ze ook een kudde schimmels meegenomen.
Morgen schrijf ik een stukje over de hemel, ik hoop alleen niet dat ik tegen die tijd, door het toedoen van Sinterklazen en schimmels, vrij zicht heb op die hemel.

Even heel stichtelijk

Pas op, plas niet in uw broek

Hieperdepiep!

Dat kun je wel zien

Hoewel… je zou me veel jonger schatten, toch?