Het tweede deel van de tocht

De spoorbrug, waar we op weg naar Midlaren over kwamen was in 2004 nog geschilderd. Niet onbelangrijk dus te melden dat er op dat moment ook een Douwe Egberts medewerker over de brug liep. Volgens ons ging hij zich van het leven beroven, maar zag hij daar van af omdat hij door twee noeste wandelaars acuut levenslust kreeg en bij een ander koffiebedrijf ging solliciteren.

De overnachting na de overnachting in Midlaren¹ was in Rolde. Rolde is bekend om het lelijkste columbarium van Europa. Dat wordt (zoals u ziet) ieder jaar met bloemen gevierd. Ook hebben ze vanzelfsprekend een van overheidswege verstrekt hunebed.

Dat is nog een heel gesleep geweest! Vanuit Rolde mochten we wandelen over de spoorlijn, maar dat is voor een volgende keer.

^{1 de overnachting in Midlaren2 was inclusief wirrelpoel. Het nadeel van een dergelijk bubbelgeval is dat je bij aanvang  van de eerste bubbels, het koude badwater van je voorgangers tegen de billen krijgt. Niet bij nadenken, niet bij nadenken, niet bij nadenken!
2 volgens de spelingschequer is Midlaren fout en moet het Zuidlaren zijn, weet hij veel.}

Beetje stil

Ik ben vandaag een beetje stil. Dat komt omdat ik gisterenavond een documentaire gekeken heb. Hij heet Darwin’s Nightmare, en zodra je ‘m gekeken hebt kun je Darwin wel weglaten. Hij is de hele week te zien op Holland Doc. En hoewel ik eigenlijk vind dat u ‘m moet zien, is kijken wel voor eigen risico.

Ontzeuring

Ik zag in de afgelopen stukjes dat ik weer een beetje zeurderig was. Daarvoor natuurlijk mijn excuses, want wie wil er nou zeurderig zijn? Nou? De waarheid is dat ik het een beetje druk heb, danwel dat ik me een beetje druk maak. Ik zit goed in het werk én ik ben bezig met het kinderboekwinkelgebeuren, en bij elkaar is dat best veel.
Maar de waarheid is ook wel dat ik het naar mijn zin heb hoor, en dat ik twee weken geleden nog lekker vakantie had en op het terras van bovenstaand bonds bolletje cafe¹ fijne koffie dronk in fijn gezelschap. En ik kan waarlijk zeggen: Ton bestaat!

Alsof dat niet genoeg was kon ik daags erna deze lelijk gepimpte vlindorfoto maken in iemands tuin (en wat voor tuin). Discussie ging over de mate van aangevretenheid van diens vleuglen. Na twee nachtjes zagen we zélfs een molen:

Om vervolgens met onsbekende bestemming in het zuiden te verdwijnen. Dat smaakt naar deel twee, vindt u ook niet?

^{1 als ik dan toch nog heeeeeel even mag zeuren. Ze hadden daar speltbier. Dat zag ik toen we net onze rugzakjes weer op hun naamgevers hadden gehesen. Speltbier! Heb nog verzuimd te kijken of mijn moeilijk-bier-leverancier dat voert.}

Klupjeshuiver

Ik doe in klupjeshuiver. Met name over het aan klupjes intrinsiekerige uitsluiterige van buitenklupsigheid. Dit geldt natuurlijk nog sterker voor exclusieve klupjes. Heel soms kom ik wel eens in een klupje, maar daar wil ik dan vaak meteen weer uit.
Zo kocht ik een Nespressoapparaat, een jaar of twee geleden. Bestelde een sh*tload capsules omdat daardoor de verzendkosten vervielen¹, deed daar een hele tijd mee en toen waren ze op. Nu bleek de Bijenkorf ze inmiddels wél te verkopen en na een jaar geen Nespresso², zou ik eens een bescheiden hoeveelheid capsules kopen bij de Bijenkorf. FOUUUUUUUUT, het is helemaal niet de Bijenkorf, het is de exclusieverigsteexclusieverigstetutklupwinkel, het kopen van capsules moet een exclusievetutklupervaring zijn, dat snapt u toch wel? Het is maar gewoon gemakskoffie hoor! Wil iemand een Nespressoapparaat?

^{1 ook weer uit irritatie, omdat de klup zo exclusief was dat je de apparaten wel in de winkel kunt kopen, maar de koffie niet.
2 niet dat het zo diep zit, maar de drempel om via de website te bestellen en dan weer thuis te moeten zijn om de post te ontvangen is best wel hoog.}

Tumult

Het was al laat en het liedje was zo ver af dat het gisterenavond niet verder meer zou komen. De lichten in de gang waren nog uit, want omdat het vanwege de intredende duisternis tijdens mijn noeste arbeid. Des te beter zag ik de blauwe zwaailichten. Ik hoorde mijn buurvrouw en voetvolk doorheen de briefbus. Ai, wat is hier aan de hand? huppelde mijn gedachte. Een aanrijding? Terrrrrorrrrisime? Er zat niets anders op dan op onderzoek uit te gaan.
Het is heel raar om te zien dat je huis achter een politie-niet-betreden-bloklint schuil gaat. Gelukkig (voor mij dan he?) keek iedereen in de verte en naar links en was het politie-niet-betreden-bloklint voor mijn voordeur meer een geval van niet struikelen over de slang die uit het blusputje steekt. Toen U thuis kwam was het politie-niet-betreden-bloklint al weg, evenals de belendende brandweerwagens.

Hoofdpijnbier en doppen

Heeft iemand de wetenschap over hoofdpijnbier? Ik was gisteren op een feest waar Dommelsch geschonken werd. U en ik hebben allebei twee pilsjes op, zijn niet super laat naar bed gegaan en werden super brak wakker (ik iets brakker dan U). De vraag is nu: wat maakt bier hoofdpijnbier, met Brand hebben we het ook trouwens.
Een ander punt was de luide muziek. Mijn gehoor is wat raar of beschadigd op een manier dat als er veel herrie is, ik mensen niet meer kan verstaan. Neem drie barkrukken zet mij op de middelste en ik kan het gesprek, dat zij die links en rechts van mij zitten, niet verstaan.
Nu verlang ik niet naar nog meer gehoorsellende dus het feit dat de muziek er errug hard stond was niet erg welkom. ‘Blijkt nou? Bij de gardarobe geven ze gratis oordopjes weg. Nog wel de beuk op de borst, maar ik versta iedereen prima. Vanaf vandaag dus altijd oordops bij me, u begrijpt en U helpt me herinneren.

Terug

Hahoi, ik ben terug hoor, maar wel eventjes druk om achterstallige mail te doen enzo. Voor de Pratchett fans onder ons alvast even een linkje.

Tigerente

Hoera, hij is af. Of beter gezegd, ze zijn af. De Tigerenten en de bus (op achtergrond). Nu kan ik eindelijk op Pieterpadvakantie. Het huis heeft weer een fijne oppas dus poeseke is veilig onder de pannen. Tot over een week!

Veelvraat

Er zijn zo van die dagen dat ik denk: vraag ik niet te veel van mijn computer. Op dit moment staan open:

• Op de eerste workspace
• Vier webbrowsers (elk met een ander profiel, dus niet losse browser vensters)
• Nog een webbrowser met niet minder dan zeuvenentwintig tabs open.
• Negentien terminal vensters (gnome-terminal)
• Vijventwintig editors (vim)
• Een Xterm venster
• Op de tweede workspace
• Twee terminals
• Een editor
• Op de derde workspace
• Een editor
• Een Xterm
• Een terminal

En het tuft allemaal als een zonnetje. Goed istie he? Aai aai.

Even simpel als eenvoudig

Het idee was even simpel als eenvoudig¹, neem een kratje inplaats van een bladje. Dan kun je een boel opgehoopte kopjes van je werkkamer op de 2^e zomaar hop, zonder morsen mee naar beneden nemen op twee enge trappen². Dus IKEA leverde een fraai transparant kratje en op en neer gingen de kopjes, zonder ongelukken. Wat geen goed idee is, kwam ik net achter, is in dat kratje een volle caffetiére zetten en er dan zo wild mee doen als je kunt met een kratje met lege glazen. Hop liep ik door de gang, zwop zwip ging ik nog even door de studio om te kijken hoe het met mijn viruskennende notebookje ging, drip drip klonk het op de grond en tegen een gitaar. Boh!

^{1 zoals een voormalig klasgenoot gezegd zou hebben.
2 believe you me, die trappen zijn eng.}