Tralahop

Zo, het is alweer maandag, hoe vindt u dat? Nou, ik kan u zeggen dat ik er wel zin in heb deze week. Het zonnetje is er af en toe en ik heb alleen maar leuke dingen te doen. Zou het lukken denkt u?

Gattegat

– Hoest?
– Gat he?
– Gat?
– Ja, creagat!
– En net nu werk?
– Jaaaa, echt wel k*t
– Nou, zeg dat, wat ga je er aan doen?
– Ik weet van een boek, of van onder dekens wegkruip. U zegt van wandelen.
– Klinkt als dat jij ander idee?
– Ja, het is buiten nat, en dat is opzich al creagat. Dus. Maar ik ga, en ik som op:

1. Een suf liedje maken
2. Een suffe tekening maken
3. Een suf stukje schrijven
4. In de regen lopen

– Hoe ver ben je inmiddels?
– Eh, hier is het liedje

, hier boven staat de tekening en dit is het verhaaltje.
– Nog niet echt suf he? Dat verhaaltje dan.
– Hoe niet suf?
– Nou, nogal informatief voor suf.
– Ook de laatste paar regels?
– Het neemt af.
– Ja, het gaat vervelen he?
– Ja, ga maar in de regen lopen jij. Overigens al een indicatie dat het helpt?
– Eerst in de regen lopen, dan weten we het.

The difference between the sprout and the bean

Zeer waarschijnlijk hebt u dat ook. Een terugkerend muziekje. Op onverwachte momenten betrap je jezelf erop dat je het zingt. Het is doorgaans een beperkt repertoire. Bij mij zijn het er een stuk of drie. De belangrijkste: het ta ta ta tadadada, ta ta ta tadadada, every town must have a place where phony hippies meet etc. uit Who needs the peace corps van Frank Zappa. Eindigend in een geloeid Goooooowwww tooooo saaaaaaan Franciscooooooowoooooo (soms ga ik zelfs door tot ‘oh, my hair is getting good at the back). Meestal heb ik op dat moment door dat ik het doe. Daar is eigenlijk nooit iemand bij en dat is maar goed ook, geloof ik.
Horen? Jaaaaaaaaa. al moet u wel weten dat ik de live versie zing.

Theo & Thea

Ik moet u iets shockerends vertellen: jongeren van tegenwoordig vinden Theo & Thea niet meer leuk. Waarom? Geeeen ideeeee. Maar gisteren kwam ik er dus achter dat ik zelfs geen afbeeldingen van professor Zuurbekje kon vinden. Waar moet dat heen? Zou het door die studio 100 meuk komen?

Kwijl

Iedereen die poesen heeft is er mee bekend (en mee ondergesmeerd). Van honden vond ik dat altijd het grootste tegenargument, maar laten we wel wezen, een beetje genietende poes kan er ook wat van.
‘Maar bij honden stinkt het en bij poesen niet’
En als uw kat ouder wordt? Of net gegeten heeft. Oh wassen is niet zo erg, maar een kwijlende N. Oh, wat een luchten! N. heeft bijnaam professor Zuurbekje gekregen onlangs en dat is niet voor niets.
Ik hoop dat u het stukje kunt lezen, want mogelijk spreekt U haar veto uit en moet het eraf, gelijk heeft ze, maar soms moet de waarheid ook verteld.

Wazzieweer, nouja, wazzie?

Zoals u waarschijnlijk mogelijk wel helemaal niet heeft meegekregen, had ik vorige week een vette server-dip. Mijn ter vervanging aangemerkte server (waarop KrakLog ook draait), was inene vorige week weg. Tijdens het maken van een backup (jawel)…

Eigenlijk wil ik daar helemaal niet over praten, maar waarover dan he? Want de afgelopen dagen was er niet veel meer dan dat. Of ik zou het over boer zoekt vrouw moeten hebben, nah. Oh, hee, da’s waar. Een onderwerp:

Het was gisteren fraai weer, best wel. Dus wij even naar buiten. Trein genomen naar Bunnik en lopes terug. Kop thee met worteltjestaart in de Veldkeuken. Heel fijn. Och een paar spatten, gewoon negeren. Och meer spatten, misschien plu¹. Ja, plu. Oh wind, nog net plu. Best wel nat. Men sprak van storm, och.

Bij wijze van P.S. (eigenlijk zonde, want het eindigde zo fraai literair) ik deed net het licht uit, want het was dag, zal ik maar zeggen. Nu moet ik het ineens weer aandoen, wat weer!

^{1 me want plu!}

Twee keer het zelfde stukje (ook wel crashrecovery)

Ach, en boh. Volgens mij doet mijn logje het weer. Nu dat recept herhalen voor heel veel andere websites.

Het wonderlijkste aan…

… ziek zijn is dat je moe kunt worden van in bad zitten.

How now brown cow?

Als je gezond ongeduld pareert met trage lak, krijg je een pikkige ukelele¹. Maar verder gaat het goed hoor 😉

^{1 waarbij ik de deur wagenwijd open zet om een link te leggen met de reactie van MdP op het vorige stukje.}

Spuiten en slikken

Daar hangt ie dan, net niet helemaal klaar voor z’n lakbeurt. Al kun je hier wel de kleuren een beetje zien, omdat ik ‘m net afgenomen heb ter ontvetting. Inmiddels heb ik ‘m wel gespoten, en geloof me, doe het één keer om de rest van je leven te weten dat je dat aan de vakman over moet laten. Wat een k*tklus. Ooit moet het nog bijgewerkt en deels over gedaan worden, maar Joekie mag niet klagen, oorspronkelijk zou hij in de vuurkorf eindigen…