Hm, he wha?

Bedrog

Dit is een fraaie foto van iets onfraais. Nelson was hier namelijk gaat liggen omdat wij bij hem zaten koffie te drinken. Tuinsetje buiten, ik ga mooiliggen klaar om geadoreerd te worden.
Gaan ze naar binnen! Gedurende het hele opruimprocedure heeft hij daar verwijtend liggen kijken. Misschien ligt hij er nog, maar ik vreesch dat ik die blik niet meer trek…

Geotruts

Een certificaat is (vaak) iets waar je wel wat werk voor over hebt. Want een certificaat betekent iets, het staat voor iets. Een certificaat is vaak een “bewijs van poeh!”
Als je een sekjoer server draait (zoals dat heet), dan heb je een sekjoeritiesertificate nodig, een certificaat waarmee de server kan laten zien aan de bezoeker “dit ben ik eheeeecht” Zodat je weet dat je bij je bank bent en niet naar Nigeria omgeleid.

De procedure om zo’n certificaat aan te schaffen danwel te verlengen, heeft een groot Sjors-en-de-Rebellenclubgehalte. Eerst maak je een geheime sleutel, dan maak je een spannend verzoekding, dan krijg je een telefoontje (echt waar) waarin je een getal in moet typen dat op je scherm verschijnt. Dan krijg je een e-mail waarin je op een link moet klikken. Vervolgens krijg je het certificaat die je samen met je geheime sleutel aan je server moet voeren.

Spannend allemaal, maar niet iets waar je gelukkig van wordt, dus neem ik altijd een certificaat voor twee jaar. Helaas betekent dat ook dat ik dan weer helemaal uit moet zoeken hoe het ookweer moest. Dus stel ik het tot het laatste moment uit. Dat maakt de rebellenclub ook een stuk spannender.

Nu weer twee jaar rust…

De resten van deze fiets

Deze fiets is niet veel meer dan de resten van een voorwiel.

Nelson en zijn soepogen

Nelson heeft last van soepogen en krijgt daar nu zalf op. Ik schrok al bij de dierarts, want zalf klinkt als smeren. Gelukkig kun je het gewoon in de ogen droppelen. Maar het prikt dus moet erna gesnoept worden. Nelson is zo lief (of vreetzaam) dat hij terug komt voor het snoepsel.
Nog vier dagen…

Vogelrustgebied (2)

Vogelrustgebied als in de vriezer van de poelier? Het is opvallend hoeveel dooie vogels er zo her en der verspreid liggen. Opvallend is ook hoe netjes die kaalgepeuzeld zijn. Er is hier een erg goeie kluiverd op ‘t eiland.

Vogelrustgebied (1)

Er zijn op Vlieland een aantal vogelrustgebieden, die mag je niet in, maar de vogels mogen er wel uit. U ziet enige rechtsongelijkheid, maar daar gaat het nu niet over.
Als (je een) vogelspotter (zou zijn) valt er dus heel wat te beleven. Oververtegenwoordigd zijn de meeuwen, die komen van het vaste land naar het eiland door met de veerboot mee te vliegen. Rare beesten.

Eiland voor gevorderden

Kijk we komen hier voornamelijk om te wandelen en van de natjuuur te genieten. Maar ook de inwendige mensch doet graag mee. Zo is het bijvoorbeeld heel fijn om na het omwandelen van de kroonspolder (die geen polder meer is) een kopje thee te drinken met daarbij een keigoeie koek te eten.
Niet spartaans, maar wel erg lekker.

Klassiek plaatje

Deze is van het VVV, daar ben ik van overtuigd. Zo fraai geposeerd op een meerpaal. En zelfs die meerpaal is niet meer dan een hoekpaal van een terras, maar het plaatje is fraai en dat is het enige dat telt.
Ondertussen is het almaar wauwweer op Vlieland, geen zin om terug te gaan, en dat hoeft dan ook nog niet, hoezee!

Nieuwe slippers stappen stappen schoon

Ik heb me eindelijk over de frustratie van de ‘veel te snel gesleten slippers’ heen gezet en nieuwe gekocht. Zoals u ziet dalen die prima af in de duinen.