Dagelijks bewijs dat evolutie niet verder gaat dan goed genoeg.

Er zijn veel mensen die moeite hebben met de evolutietheorie. De grap is dat vooral de mensen die evolutie niet begrijpen er moeite mee hebben. Er zijn erg veel mensen die evolutie niet begrijpen, want de meeste mensen die onderricht geven over evolutie, begrijpen het zelf ook niet. Het probleem met populaire wetenschap is dat de bronnen vaak suspect zijn en veelal slecht vertaald, zowel vanuit de brontaal naar het Nederlands, als vanuit het Wetenschappenlijks naar het Populairs.
Een van de misvattingen is dat evolutie naar perfectie streeft. De grap is dat dat volslagen onzin is. Als evolutie een richting zou hebben waren er nooit pauwen of elandsgewijen geweest. Als een soort goed genoeg is ontstaat de grootst mogelijke onzin.
Waar ik zelf nogal geneigd ben om nog even door te gaan om alles helemaal mooi en goed te krijgen, houdt evolutie op zinvolle wijzigingen aan te brengen als de verschillen geen wezenlijk voordeel meer bieden.
Neem Nelson nou, blijkbaar is bij de huiskat de staart van nul en generlei belang meer¹ en dus laat hij ‘m gewoon de keuken in liggen waar ik heen en weer loop en met enige regelmaat groot gegil doe ontstaan. Geen bedreiging voor de soort dus goed genoeg.

Eigenlijk gewoon een kwestie van beleefdheid

– Goh

Hoor ik me vanochtend tegen U zeggen, want als je elkaar wat langer kent kom je een heel eind als monosyllaab medemensch. Om mij vervolgens verder te duiden met:

– Als je eenmaal de namen van vogels kent, zie je ze ook meer en herken je ze ook op grotere afstand.

– Ja, maar hoor es,

Zei U, die duidelijk de oorlog niet heeft meegemaakt en minder spaarzaam is met woorden

– Hoor es, zij hadden zich ook wel eens voor kunnen stellen.

En inderdaad, het komt allemaal wel van een kant zeg…

Vreemde vogels II

Vrijdagmiddagwandeling i.v.m. werkweekend. Kom je ineens dit tegen! Hu! Hoe kan iemand dat doen! Je gaat er van alles bij invullen, maar ik gun u die kans ook¹.

Vreemde vogels

Geen vogels in de tuin nu. Gek. Oh wacht. Zou deze decoratieve kat, mogelijk roet in het eten gooien?

oBeesieTas

Ik hoor heel verschillende verhalen. Wel bijvoederen, niet bijvoederen, niet bijvoederen als het niet echt heul erg koud is. Dus ik pieker nog wel eens: “Moet dat vreetfestijn niet een keertje weg?” Maar ja, dan vriest het ineens weer dus laat ik het maar hangen. Toch heb ik de indruk dat de vogeli die er van snoepen, het niet zo hard nodig hebben. Het is nog niet de Amsterdamse reiger-patat-jeugd, maar de CCU¹  staat wel paraat.

Toetsenbordendinges

Ik heb eerder over mijn toetsenbord geschreven¹ dat hij klein is, mijn muis dus niet zo ver naar rechts zit² i.v.m. RSI³ bij veel muizen, dat hij selectief vuil wordt en zo maar verder.

Maar daar gaat het nu niet over. Het gaat nu over accentjes. In mijn eigen logsoftware had ik het invoeren van accentjes alsvolgt opgezet, als je een é wilt invoeren, type je: \’e. Niks geen shift toetsen en als je aan het programmeren bent hoef je niet twee keer een ”  in te voeren om  te zorgen dat het niet als diakriet gezien wordt.

In WordPress werkt dat helaas niet en moest ik dus uiteindelijk echt een keer een internationaal toetsenbord selecteren op mijn Linux machine. Helaas, want toen ik dat gedaan had waren ook mijn nauwkeurige aanpassingen aan de pijltjestoetsen verdwenen, zodat pijltje naar links pijltje naar beneden werd en omgekeerd. Oh, en mijn caps-lock deed het ook weer die ik fijn omgeprogrammeerd had naar ESC.

Het fijne van dit ietwat saaie technische verhaal is dat het goed afloopt. Accentjes doen het (via Alt-Gr), pijltjes doen het en Caps-Lock is weer ESC dankzij xmodmap. Hoera!

Statnauweer?

Normaal zitten vogeli achter in de tuin. Met mijn 200mm teletoeter kan ik die re-de-lijk in beeld krijgen en met een klein beetje uitsnijwerk aardige kiekjes uit de hoed toveren. Nu stond ik gisteren te douchen¹ en inene, aan de nog onaangeknabbelde zak pindae zit een vogeltje. Eerst dacht ik dat het een eendekuiken was, zo geel. Later meer een flamboyante tot hysterische  mus.
Maar goed, ik stond dus onder de douche en dan neem ik zelden mijn camera mee. Vogeltje zou natuurlijk al gevlogen zijn als ik uit de douche kwam, laat staan als ik mijn camera gehaald had (die nog in de keuken lag). Dus ik droog me af. Vogeltje knabbelt. Ik sluip langs de balkondeur, naar beneden, met camera naar boven, weer langs de balkondeur en… Jahoor hij zat er nog. Ik kon zo dichtbij komen dat mijn lens niet scherp wilde stellen (minder dan één meter).

In ieder geval staat hij niet op mijn tuinvogeltelspiekbriefje, dus val ik gaarne terug op mijn commentariaat. Wat is het? En als u dat niet weet, hoe zou je het noemen.

 

Naschrift:

Het zou wel eens kunnen (als ik mijn beroerde-vogel-gidsje van Peter Hayman er op na sla) dat het een jonge sijs² is.

Nee dan deze…

Van nature ben ik nog al lesseefajjderig¹²³⁴, zo van leven, laten leven en daarna zien we dan wel weer. Dat heeft gelukkig vele voordelen en welbeschouwd zou dat ook wel eens de reden kunnen zijn dat dat mijn basishouding geworden is. Hier een kleine opsomming:

1. Het kost minimale inspanning
2. Het levert doorgaans fraaie resultaten
3. Het wordt je in dank afgenomen
4. Het lijkt alsof het je verdienste is, maar dat kun je terrecht en groot ablehnen
5. Het kost dus echt mi-ni-ma-le inspanning

Ik bedoel maar. Echter edoch en ook maar, soms wordt ook aan mijn grenzen geknabbeld, mijn geduld ge-, ge-, dingest en met mijn voeten gespeeld. Mijn voeten hebben aanmerkelijk minder geduld dan de rest van mijn lichaam en zetten het op een lopen/stampvoeten/algemeen voeteren. Genoeg over mijn geduld, nu de reden dat dit vinkje hierboven staat.

Deze vink (ook hier denk ik dat het zich vooral handelt om slechts  één exemplaar⁵⁶) zit doodleuk de knoppen uit de boom te eten, sans zjène.  Als ik dat zie, dan willen mijn voeten ‘m dus gewoon echt een lel om de, niet zo goed zichtbare, oren geven. Maar helaas, meer dan de balkondeur open doen zit er niet in en dat staat zo raar en, hoe zal ik het zeggen, impotent. Dus stellen mijn voeten mij tot doel dit fotografisch vast te leggen. Ga je er voor zitten met je camera, maar geen vink. Waarschijnlijk zijn ze al te rijp, ‘ik lust geen rijpe knoppen.’ Desalniettemin is het wachten tot het gezellige stelletje Turkse tortels zich er aan vergrijpt, die houden van wat doorleefdere knoppen.

Ik hou al op, sorry!

Is dit een vrouwtje, of een mannetjesputter?

Ik heb tegenwoordig een tuinvogelspiekbriefje. Ik had er naar willen linken, maar ik kan ‘m online niet vinden, destobeter dat ik ‘m op papier heb. Dit hier is bijvoorbeeld een putter. Belangrijk nieuw ontdekt feit met betrekking tot putters is: ze voelen dat je je camera opgehaald hebt en kruipen dan voltijd naar de achterkant van de pitten- of pindazak. Heb een hele serie foto’s van z’n/d’r bips. Een paar van z’n/d’r koppie onder de zak pindae. En uiteindelijk dan eentje waarbij je de neiging hebt om de foto te draaien, maar dat ziet er ook niet uit.

Kort en goed, we hebben dus een putter in de tuin en ik weet dat het een putter is, tenzij u zegt: welnee joh, dat is heul geen putter nie! Dan hebben we iets anders in de tuin en dat is dan ook bijzonder. Bijna even bijzonder als dat ik nu redelijk zeker denk te weten dat het een putter is.

Ik zal niet afsluiten met de opmerking dat ik er uitgeput van ben…

Er is echt nog meer! Klik maar…

En het stond niet eens in het koelvak

Ik weet dat het kan, kijk hier maar. Maar of ik het zelf zou doen? Nah.

 

Overigens staat het stukje van gisteren, sinds vandaag, in het stukje van eergisteren. Dat trekt uw flexibele geest toch wel?

 

Oh en een extra linkje voor Ton.