Stimuleren en ontmoedigen

Je hebt mensen die goed ergens in zijn die je stimuleren om ook beter te worden (albeit not as good as them, tand pis). Maar en zijn ook mensen die je het gevoel geven dat je zelf stil staat¹, dat je de neiging hebt om je spullen op marktplaats te zetten en maar iets anders te gaan doen.
De eerste keer dat ik iets van Tuck en Patti hoorde dacht ik dat hij minimaal een chapman stick speelde (ik wist dat ze met z’n tweeën waren en dat zij nog geen ratel vast kon houden). Toen later bleek dat het een ‘gewone’ zessnarige gitaar was heb ik er maar niet meer te veel bij stilgestaan en gewoon genoten. Tot ik vandaag dit filmpje zag. Let goed op vanaf 30 seconden. Hu!

U hoort van mij voorlopig geen liedjes meer…

^{1 als beeld kun je uitgaan van een van de Jansens in Kuifje en het zwarte goud, die uit een rijdende jeep stapt omdat hij nogal rap wordt ingehaald door een andere auto.}

Ook ik ga wel eens dood…

Niet dagelijks en wees niet bevreesd, ik ben ervoor verzekerd. U moogt komen en krijgt dan een plakje keek.

Die verzekering stond nog op het oude adres, dus daar moest ik even over bellen. Dat duurde even, na een keuzemenu kwam ik in de wacht. En hoorde daar:

Transcriptie:

Nog een ogenblik geduld alstublieft, u wordt zo spoedig mogelijk geholpen

Tsja, en dat kan alles betekenen. Elke minuut dat je langer in de wacht hangt, geef je meer op door op te hangen. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, na 34 minuten:

Kwam er een mijnheer aan de telefoon, die niet eerst begrip toonde, maar meteen verklaarde waarom het was. Jammer is dat, want je treft tegenwoordig zo vaak heel goed getrainde telefoontypes. Dat schoot er bij deze een beetje tekort.

Der totale Grieg1

In je bil ja 😉

Maar vandaag gaat het over iets veel ernstigers, namelijk over één ding waar ik niemand over gehoord heb, het gebruik van Grieg in de Windows MovieMaker productie, waarvan ik de naam niet zal noemen, noch de maker, omdat dat beide gevallen te veel eer zou zijn. Kunnen de Erven Grieg daar niet wat tegen ondernemen, zou je zeggen?

Toevallig ben ik op het ogenblik ook bezig met een gelegenheidsdocumentaire (gaat niet openbaar gepubliceerd worden overigens) en daarvoor heb ik keurig zelf de muziek gemaakt. Ik zit er over te denken om deze aan het publiek domein doneren zodat voor een volgende docu geen gebruik gemaakt hoeft te worden van Grieg.

Het is wat moderner, het is live (in een take) uitgevoerd en ik wens u er veel luisterplezier mee:

^{1 naar Herman Finkers}

Kastje belt muur

Jeetje, het is niet te geloven, maar yak heeft het kastje zover gekregen de muur te bellen. Ik had meducijn besteld bij het gezondheidscentrum van vorig adres waar ik mag blijven¹, door een bandje in te spreken. Een van de vragen die het bandje stelt is “welke apotheek moet de medicijnen afleveren?”
Mijn antwoord was natuurlijk voorspelbaar:”De dichtbije, echt wel!”
Maar toen ik zaterdag bij de dichtbije kwam hadden die natuurlijk nerregens van gehoord. Dus en toen maar maandag bellen, en jahoor ze hadden gefaxt. En dus toen ik naar de dichtbije en die hadden echt echt echt niks gekregen.

yak: Zou het dan een mogelijkheid zijn als jullie even contact opnemen met het gezondheidscentrum?
kastje: Ja, daar zijn wij eigenlijk niet verantwoordelijk voor
yak: Maar het is ook niet echt handig als ik daar tussen ga zitten.
kastje: Hm, nouja, welke muur was het?
yak: Die-en-die

Kastje belde muur en yak ging met meducijn naar huis, nee niet naar mijn eigen huis, maar naar het ziekenhuis, want daar moest hij zijn voor zijn ostheopenie-internist-bezoekje. Ging allemaal goed hoor. Niks geen reden tot ongerust, al zijn er wel weer bloedprikkens geweest en uitslagen te volgen. Gaan we weer drie weekjes Schroedingeren:

^{1 al hoorde ik vandaag dat mijn huisarts ook al weer 62 is, dus het is de vraag hoe lang ik daar nog wil blijven.}

Wie zijn wijsvinger schendt…

In een combinatietang zitten gleufjes waarmee je draad kunt knippen. Als je die gebruikt, zorg dan dat de wijsvinger van je andere hand niet tussen het uiteinde van de tang zit, want dan krijg je een knots van een bloedblaar en kun je ws. weken geen gitaar meer spelen.
Einde bericht…

De geluiden van het huis…

Op mijn werkkamer had ik alleen nog geklust, niet rustig zitten werken. En nu hoor ik dus de geluiden pas. Hu, da’s even wennen. Er kraken dingen vervaarlijk en er staan nog 80 verhuisdozen. Ik hoop niet dat ik vandaag of morgen ineens een verdieping lager zit…

Een nieuw tv-programma (let maar op)

Het programma heet (oer Hollands) The Pitch. Daarin kunnen kandidaten een idee presenteren voor een Format (voor een tv programma). De beste ideeën worden gebundeld in een fraai salontafelboek getiteld: Hoe mooi zou TV niet kunnen zijn.
De slechtste formats worden onmiddellijk in productie genomen.

He aten’t dead

Wonderlijk: dat een nimmer aflatende stroom van boeken, waarschijnlijk toch op gaat drogen. Terry Pratchett heeft Alzheimer, misschien wist u het al, maar voor mij is het nieuw. Hij zegt nog wel een paar boeken in zich te hebben… Zuinig gaan lezen dus maar, dan kan ik voorlopig nog wat zomervakanties vooruit (ik wacht altijd op de paperback).

Iets vrolijker: ik zat net achter de piano wat te componeren toen Nelson aandacht van node had. Met dit resultaat.

Je zou haast denken dat zijn achternaam Stockhausen is.

Overblijfselen van bedlegerigheid

Als je bedlegerig bent en niet een soort van fit om te lezen ofzo, je
niet bij voortduring hoeft te slapen, maar verder ook niet veel kunt,
ligt de voor de hand liggende vergissing op de loer om de tv aan te
zetten. Doe je niks aan. Zo heb ik in de eerste weken na mijn operatie
de nodige pulp zitten kijken. Doe je niks aan.
Als bijeffect ben ik
weer even op de hoogte geraakt van wat er aan muziek in de meenstriem
roeleert. Ik was onder de indruk van een paar dingen, een van die
dingen is Kate Nash. Zie dit filmpje:

Geweldig knappe tekst
en bijbehorende frasering¹, heel knap verkleind arrangement (let vooral
op het gebruik en weglaten van de basdrum en het bamboebundeldrumstokje
voor de hihat),  en gebracht met ruimschoots genoeg overtuiging, kortom heel fijn.
Kanttekeningen:

1. D’r accent schijnt in de liedjes voor het effect zwaar te zijn aangedikt (op eigen initiatief overigens)
2. Een hele CD hiervan werkt niet (bij mij)
3. In een ander filmpje van een optreden dat overdag uitgezonden is, heeft ze de tekst moeten kuisen. Grappig genoeg was het alleen nodig om die ene ‘shit’ weg te laten…

^{1 = of misschien moet je zeggen dat je metrum ook later kunt aanbrengen.}

Rendezvous!

Drie jaar later werd het pas echt leuk op het Eurovisie Songfestival, want toen kwam België met Rendezvous, uitgevoerd door Pas de Deux. Om uw geheugen op te frissen de tekst:

Rendezvous
Maar de maat is vol
En mijn kop is toe

Even dacht ik echt dat de wereld in gunstige zin zou veranderen, ik had het natuurlijk mis, suffe ik! Maar het liet wel zien dat er een wereld buiten de zaal was, misschien was dat wel genoeg.

Het grootste tumult bleef echter lokaal, in België zélf. Ik had er van gehoord, maar het blijkt ook allemaal vastgelegd. Hieronder een aantal filmpjes, in volgorde van kijknoodzaak. Zorg dat u moogt bulderen terwijl u het eerste filmpje kijkt. Veel, heel veel kijkplezier:

Hoe ze het op het festival deden? Prachtig