Tijd voor een kopje

Handleiding politiek

My Life in the Bush of Ghosts

Bekentenissen van een himalayarund

Tsja, ooit begon KrakLog als een logje van jac, tot jac een docu zag over de Himalaya en daar zag hij fonetisch-naamgenoten. En omdat jac altijd zo moest lachen om mensen die zich ineens Yoop gaan noemen leek het hem wel leuk om over te gaan op yak, dus vanaf die dag heet hij yak.

Na een kleine twee jaar van ups en downs heeft yak zijn vorm gevonden en ook nog een lief lezerspubliek op bezoek. Een leven zonder logje is een beetje ondenkbaar geworden. Yak vindt zijn weblog zelden een blok aan zijn been of anderwijs een belasting. En in razende vaart stevent KrakLog op zijn drie jarig jubileum af!¹

Op een zekere dag bleek dat Mw. Krak (de echtgenote van yak) longkanker had. Dat was -ook voor KrakLog- een hobbel, maar juist het feit dat het logje doorgehobbeld is zonder noemenswaarde onderbreking of verandering heeft yak het gevoel gegeven of doen behouden dat er voor hem leven is na haar dood.

Op zaterdag 11 februari 2006, een gedenkwaardige dag, krijgt KrakLog eindelijk zijn langverdiende ondertitel. De belangrijkste redenen dat dit zo lang geduurd heeft zijn: besluiteloosheid en luiheid om het technisch te realiseren. Vanaf 11 februari 2006 heet dit log: KrakLog bekentenissen van een himalayarund.

EDIT: 14 februari 2009, inmiddels een hele tijd verder, yak is verhuisd, woont samen met vriendinnetje U en is gemiddeld erg gelukkig.

1 De kans is heel groot dat als u dit leest we de 3 jaar al gepasseerd zijn. Dit is namelijk nogal een verwaarloosd deel van het weblog. Sorry 😉 En ja, we zijn straf op weg naar de vijf!

Vindsel

Soms maak je maaksels, zo deed ik dat ook op Vlieland deze zomer met onderstaand dingetje. Toen werd het een vergeetsel (terecht) en gisteren was het ineens een vindsel. En dan is het nu een presenteersel, waarmee de cirkel rond is, of in ieder geval ovaal.

Vitaminegebrek

Omdat vanwege dat ik donderdag in de kbw sta en daar liedjes kweel, zijn de luidsprekers van mijn werkkamer weg. Stil joh! Stil!

Onmogelijke dingen

Ergens begin jaren negentig kwam de uitspraak: “Dat kan dus (echt) niet!” in zwang. Heel vervelend, met name omdat het ook gezegd werd van dingen die overduidelijk wel konden, omdat ze al gebeurd of gedaan waren. Toch is er een categorie van dingen die echt niet kunnen.
Van sommige dingen is dat maar goed ook, maar andere dingen zijn ronduit jammer. Een van de dingen uit de laatste categorie is fluiten terwijl je lacht en v.v. Zie hier onder voor een duidelijk voorbeeld:

De aantsekelijkheid van deze lach is overigens weer een fenomeen dat bespreking behoeft, maar waar we vermoedelijk nooit aan toe gaan komen.

Messenblok

Niet onbelangrijke mededeling. U en ik hebben thans een messenblok op de slaapkamer…

Eendrachtige Herten

Als ik het zo hier zo een twee hup neerzet vind ik het eigenlijk wel een beetje pathetisch¹, maar wij kwamen vrijdag dus een hertje² tegen. Pathetisch in die zin dat je kunt zien dat het dier bijna niet met het blote oog te onderscheiden was. Met een maximale zoom (optisch en digitaal samen 10x) en dan nog een uitsnede kon ik nog net deze foto maken.
Het leek eigenlijk meer op wat astronomen doen, door een wiebeling in een ster een planeet vinden. Nouja, een hertje dus. Of is dit een ree? Hoe dan ook, vanwege het pies- en poepbeding mag ik dat niet verkleinen…

Ah research levert op:

Het duidelijke verschil tussen een ree en een hert is dat een ree geen zichtbaar staartje heeft.

Zo kunt u allemaal op de foto concluderen dat dit een kleine ree^3,4 is!⁵

<sup>1 de vegetarische variant dus niet paté-tisch, wat in verband met die herten niet zinloos is om te vermelden.
2 de spellingchecker vindt hertje fout, wat wel mag is heertje, hoertje, heitje, hartje of Gertje.
3 want pies- en poepbeding

4 van de zelfde researchsite: Het vlees van het jonge ree wordt niet gemarineerd. Dat moet een hele opluchting voor de soort zijn en voor ons want je zult maar een gemarineerd reetje hebben?6
5 dit zijn de momenten dat yak zichzelf altijd zooooo leuk vindt.
6 censuur wegens pies- en poepbeding</sup>

Tiet

U en ik zijn goed in het uitgeven van bakken met geld bij Bever sport. Zo hebben we vrijdag allebei nieuwe wandelschoenen gekocht voor in Nederland. Dus van het niet berg-type. Oeh, dat liep fijn in het weekend, alleen heb ik wel twee dagen zitten piekeren van wie nou toch in hemels naam het liedje new shoes was. Het blijkt Mark Foggo te zijn, samen met the secret meeting. Dat weet u dan ook weer en kunt u rustig uithijgen van het dansen, want u was toch niet blijven zitten? Wel? Och, ga dan maar een stukje lopen.