KrakLog

Nou nog een keertje dan…

De Waarschuwingsdienst laat weer van zich horen, weer over de Kerio Firewall

 #########################################
 ## Waarschuwingsdienst - ALERT ##
 #########################################


Kerio Personal Firewall

Programma : Kerio Personal Firewall
Versie : Alle versies t/m 2.1.4
Besturingssysteem: Windows 98, Windows Me, Windows NT, Windows 2000,
 Windows XP

Deze email is een update op de eerder verstuurde alert over Kerio
Personal Firewall.

De reden voor deze update is dat de fabrikant, Kerio Technologies Inc.
een nieuwe versie van Kerio Personal Firewall heeft uitgebracht die twee
van de drie eerder gemelde zwakke plekken oplost. U kunt deze versie,
2.1.5, downloaden van de volgende locatie:
http://www.kerio.com/kpf_download.html


Wachton (2)

Ik heb al eens geschreven over mijn moeite met wachten. Wachten is voor mij geen passieve toestand, maar actief bezig zijn om de wachttijd te overleven.
Heb er geen van het wachten op treinen of bussen, dat gaat me heel goed af. Ik heb geen last van wachten bij dokter of tandarts.
Waar ik niet tegen kan is dus wachten op visite en wachten op mensen die ‘iets moeten doen voordat ik verder kan’. Vaak zijn dat kleinigheden. Een knopje omzetten, een regeltje intoetsen of alleen maar ‘ja’ zeggen.

Ik was een vroege gebruiker van ISDN, en dan bedoel ik dus ook vroeg. Om een indruk te geven: ik heb (had, maar lang verhaal) een voorweredlijk NT1 kastje dat niet in enige handleiding voorkomt voor het installeren van ADSL.

Helaas weet ik niet meer precies wanneer het was, dus echt indruk maken is er weer niet bij.
In de tijd dat bij mij ISDN werd geïnstalleerd was de procedure nog ingewikkeld. Er kwam een monteur langs, die sloot de NT1 aan en moest dan opdracht geven aan de centrale om de lijn om te zetten.

Het eerste probleem was dat de telefoon niet ‘binnen kwam’ op de plek waar ik dacht ISDN te gaan gebruiken. Mijn werkkamer is bedoeld als ‘slaapkamer ouders’ en hoewel daar een werkende telefoonaansluiting zat, was dat niet het binnenkomstpunt. Met enige social engineering is het me gelukt de vriendelijke PTT man (zo lang geleden is het) de NT1 aan te sluiten op mijn werkkamer. Daartoe werd de aansluiting in de woonkamer zorgvuldig verzegeld (mocht ik dus niet aankomen).
De eerste hindernis was genomen, nu moest echter de lijn omgezet worden. Ik geloof dat er één terminal was waarop dat kon en daar was een wachtrij voor.
Monteur kopje koffie? Ja graag. Verhalen over VI die bij hem niet optijd bezorgd werd en blijkbaar werd gelezen door collega van de post. Nog een kopje koffie. Probleem, lijn werkte niet. Monteur had inmiddels een uur zitten wachten bij mij thuis.
Het plan was nu dat hij in de centrale ging kijken. Na een uurtje was hij terug. “Nee in de centrale is niets mis”, bleek de monteur bij het verzegelen van mijn huiskameraansluiting twee draadjes verwisseld had.

Om een lang verhaal korter te maken. Ik kreeg ISDN en gelukkig beviel het, op enkele storingen na, goed en ik had kunnen oefenen met wachten, totaal iets van 2 1/2 uur…


Lucht

Wolkies

Hier kom ik later nog eens op terug…

  • Pascal zei: En... zag het er ook zo uit?
  • jac zei: In het kader van: Het komt toch niet over, is dit eentje die behoorlijk over komt ;-)

Samen uit…

Het was laat. B. had K. ontmoet en daar de hele avond mee zitten praten. We zouden met z’n drieën oprijden richting N’gein. B. en K. waren iets eerder naar hun fietsen gegaan, maar ik ging ervan uit dat ze zouden wachten. Tot mijn verbazing zag ik ze in de verte wegrijden.
Snel fiets van slot, en sjezen. Ik had gedronken, niet veel, maar genoeg om te denken dat het veilig was om op de Oude Gracht te sjezen. Dom, dom1.
Aan de linkerkant van de Oude Gracht staan altijd auto’s geparkeerd en hoewel je niet verwacht dat daar om 3 uur in de nacht nog veel gebeurt, bleek sjezen bloedlink.
Vanachter een auto kwam een niet aangelijnd hondpersoon tevoorschijn, door mijn nevel van hijgpuf en ethanol zag ik dat het een pitbullige was, kortom “help!” Mijn snelheid was indrukwekkend en voordat de hond goed en wel doorhad wat hem en mij overkwam, reed ik over zijn gespierde nek (“kait”) en vloog ik door de lucht.
Ai, alternatieve aflopen schoten door mijn wazig hoofd. Nog voor ik kon besluiten wat de ergste en de minst erge waren kwam ik netjes op twee wielen terecht en reed ik rechtuit verder. Ik keek om en zag dat de baas van de hond, hem uitkafferde en niet boos naar mij keek. Bovendien leek de hond er niet veel van gemerkt te hebben, behalve dat hij even omgegooid was.

Laat ik eerlijk zijn, ik durfde niet goed terug te gaan en mijn snelheid had me al zeker 20 meter verder gebracht. Ik besloot door te rijden, mijn snelheid te minderen en B. en K. het lekker zelf uit te laten zoeken.

P.S. B. en K. zijn inderdaad bij elkaar geëindigd, goeie actie B.!

1= hoewel het verleidelijk is te denken dat ik scheel zag en langs de Dom kwam, was dit niet het geval.

  • Edwinek zei: Hmmm... Het feit dat pitbulligen onbreekbaar blijken is niet geruststellend.
  • jac zei: Ik denk dat het mij een hoop ellende gescheeld heeft...

JVDNMGHW(*)

In deze nieuwe categorie ga ik het hebben over ‘Jeugdherinneringen Voorzover Die Niet Meer Gemaakt Hoeven Worden’. Eigenlijk moet je oud zijn voor jeugdherinneringen en ik voel me (met enige regelmaat) nog niet zo oud. Toch zijn er leuke gebeurtenissen die (denk ik) de moeite waard zijn om aan MT toe te vertrouwen. Overal waar ik dus ‘JVDNMGHW(*)’ schrijf, bedoel ik dus de hierboven beschreven etc. etc.


Scheren (3)

Klapmes

Maar mijn zoektocht naar het ultieme scheren was nog niet ten einde. Ik wilde het in ieder geval een keer proberen. Gelukkig nam ik ontslag en kreeg ik ten afscheid dit kleinood. Je kunt je afvragen wat ze me toewensten, maar ik had hem en dat was het belangrijkste.

Lag ik open? Ja ik lag open. De rechter bakkebaard ging nog goed, maar bij de overgang van wang naar snor had ik mijn eerste jaap te pakken. Ik gaf niet op en bezorgde me nog een tweede jaap op mijn kin.
Ik sluit niet uit dat het onvermogen is. Dat ik met een goede instructie een stuk verder gekomen was, maar een succes is het niet geworden. Als iemand tips heeft zijn ze welkom!
Een tweede poging strandde eerder. Het draaimesje was toch wel de grens.

Wordt vervolgd.

  • Pascal zei: Zoiets heb ik al wel. Werkt als ik 'm gebruik bij andere prima, bij mezelf een stuk moeilijker. Vlak houden!!
  • Pascal zei: andere + n
  • jac zei: Iedereen vond het een eng ding. Ik vind hem zelf pas eng nadat ik hem gebruikt heb ;0)

Eng

Ik zie nu tot mijn grote schrik dat het scheermesje van scheren (2) wel eng tussen twee poezen in staat. Daar bedoel ik dus helemaal niets mee! Denk erom. Voor je het weet heb ik de dierenbescherming achter m’n gat.


07

U raadt het al? Jawel, ik ga het hebben over Zero 7. Met hun CD Simple Things, hebben ze binnen enkele seconden mijn hart veroverd. Lounge, ik had er wel eens van gehoord maar het leek mij niets, tot ik Zero 7 hoorde. Wat was dat, wat had die muziek? Ik andere lounge luisteren, had het niet!

Totdat ze op bleken te treden op Pink Pop. Het was een echte groep en het lukte ze om de nummers helemaal live uit te voeren. Dit is geen studio clubje, maar een echte band.

Favoriete nummers zijn:

  • Polaris
  • Give It Away
  • Simple Things
  • Red Dust
  • In The Waiting Line
  • End Theme

Waarbij Give It Away makkelijk veel langer zou kunnen zijn. Om dit uit te proberen heb ik middels (knappe) montage een versie gemaakt van 74 minuten. Dat is nogsteeds uit te houden 😉

Ik moet wel waarschuwen, of je vindt het het einde of je vindt het helemaal niks. Dus luisteren voor je het koopt 😉


Voel eens?

Annabelle

De vierde en laatse poes, Annabelle, Belleke, Bella, Beer, Leliën Blankenstein etc. Ze is 18 1/2 en heeft, hartafwijking, chronische bronchitis, nierdiëet, verschillende tumoren en is net genezen van een blaasontsteking.
Zij maakt het zeer goed en is de grootste knuffel op aard. Haar specialiteit is het onder zeer luid gespin uitdelen van hartstochtelijke kopstoten.

  • Edwinek zei: Ik wou maar zeggen: WOW! Misschien moet ik het nog eens herhalen: WOW!

Scheren (2)

Draames uitgedraaid

Gezien het (blijkbaar) esoterische karakter van mijn ‘draaimesje’ hier een opengewerkt model. Het stereotype scheermesje wordt over het middelste balkje geschoven, waarna middels een draaimechanisme de ‘deurtjes’ van het mesje zich sluiten en het mesje stevig verankerd is. Het draaimechanisme vond ik als kind echt geweldig. Het had zo uit de Thunderbirds kunnen komen.

  • Pascal zei: Ik heb tot nu toe slechts een plastic versie van Wilkinson gezien, maar ik denk dat het deze aan massa ontbreekt.