Japanese Steel

Toegegeven, hij is niet voor de faint hearted, maar ik vond ‘m aan de andere kant weer te mooi om hem onder een knopje te zetten. Ik heb al jaren¹ een heel fraai Global mes, vlijm en vlijm scherp. Onlangs kookte lichtjuf bij mij en ik pochen dat ik een echte Hatari Hanso had², waarop zij het plestik van een pakje groenteballetjes open wilde snijden en dat lukte niet. Dat wil zeggen, niet met het veronderstelde gemak.
Nu is dat de punt en die is niet zo belangrijk in mijn snijkunst, toch kon ik dit niet op me laten zitten. Dus zondag het stoute schoeisel opgezocht en met mijn keramisch aanzetstaal het snijrandje wat verjeugdigd. En met succes!
Ik had me er zes jaar geleden op voorbereid dat ik me een keer ernstig zou snijden met dit ding, maar tot op zondag was dat niet gebeurd. Tot ik knoflook aan het pletten was, mijn rechter duim uitgleed en ik met volle kracht de net aangezette rand van het mes in mijn vleesch dreef. Voel je niets van, dus ik had nog even twijfel over de diepte van e.e.a. Maar wees gerust, de SFX³-mensen zouden het niet beter gedaan hebben.
Morgen gaan we het hebben over de kleine ongenoegens aangaande plijsters.

1 volgens mij heb ik ‘m in 2000 gekocht
2 wij delen een passie voor Kill Bill
3 special effects

Kleine potjes

Die tuit he? Die tuit, och die tuit! Heeft u wel eens een tuit geprobeerd? Nou, maak je borst maar nat. Zo’n TUIT! Theepotjandikkie!

Buut vrij!

Nu, helemaal nieuw, voor u alleen! De vrije zondag. Ja het was even zoeken, waarmee kon ik u nou echt een groot plezier doen. U die het al zo druk heeft met alle weekendsupplementen, sociale obligaties en uitslaapdruftigheid.

Vanaf vandaag¹ verzorgt KrakLog, speciaal voor u: de weblogvrije zondag. Hoera! In dulce jublio!!!

1 nouja, volgende week dus

Fluittwieken

Hoera, heb eindelijk mijn G-fluit¹, hiephoi. Er moest alleen wel het nodige aan getwiekt worden wilde hij een beetje klinken. Aan de ene kant is dat jammer, aan de andere kant is het wel zo dat de fluit een beetje van Generation en een beetje van mijzelf is.
En wat kun je beter fluiten dan ‘hiephoera’ op z’n latijns:

Nu mezelf nog twieken want fluit blijft toch, eh, eh, lastig…

1 ik begrijp dat het dubieus klinkt, maar het is slechts een muziekinstrument beter bekend als fluitje van cent (thans door inflatie €7,-) in de toonsoort G.

Up and down

But in the end its only round and round.

Ik realiseer me dat dit niet echt een stukje is…

Pies- en poepbeding

U weet het, of anders niet, maar op dit logje zit voor mij een pies- en poepbeding. Ik mag niet schrijven over pies danwel poep. Want hoewel ik hele leuke pies- en poepverhalen heb, mag ik er dus niet over schrijven. Hoe jammer dat ook is voor mij en ook voor u. Want ik denk dat u ze ook erg leuk zou vinden.
Toch is het beding niet op te heffen, is ingewikkeld juridisch verhaal, en ik wíl het ook niet opheffen¹, het zou van dit log een ander log maken en dat wil ik niet, en het zou me niet verbazen dat u ook niet blij zou zijn met de verandering.
Dus houden wij het pies- en poepbeding erin en kan ik niet schrijven over mijn geitenkeutels van gisteren, want dat valt namelijk onder het pies- en poepbeding, jammer he?

1 hoewel ik natuurlijk niets liever zou doen dan het opheffen van het pies- en poepbeding, dat snapt u. Voor zowel u als voor mij.

De blote blauwe zomerjurk is bij me weg

Het was dus geen lang leven beschoren, ze voelde al nattigheid, maar nu is het een stortvloed geworden, en dat was dan weer de druppel die de emmer deed overlopen. En net op tijd, want ze mocht nog terug komen. Exeunt blote blauwe zomerjurken.

Neonlicht

Kraftwerk, nee niet afhaken, Kraftwerk was geweldig, ik was denk ik twaalf toen ik The Man Machine hoorde en ik was totaal verloren. Een van de nummers daarop was Neon Lights, met de volgende tekst:

Neon lights,
Shimmering neon lights
And at the fall of night
This city’s made of light

Mooi, niet? Ach, weet u, toen ik later Die Menschmachine hoorde was is pas echt in tranen. Want daar doet Duits wat Engels niet kan:

Neonlicht
Schimmendes Neonlicht
Und wenn die Nacht anbricht
Ist diese Stadt aus licht

Met name die laatste zin vind ik zo prachtig. Wow ende woepie. En toen ineens had ik een behoefte (kent u dat?) namelijk een Nederlandse versie en jahoor, ik kon het niet laten:

Neonlicht
Blikkerend neonlicht
En in het nachtaanzicht
Bestaat deze stad uit licht

Leuk he? Proppen we dat allemaal samen in een minuut, met wat ‘lichtbeelden’ erbij, dan krijg je dit:

Ach u weet niet half

“Who will rid me of this meddlesome priest?”, zei King Henry. Ach, ik weet niet of die van mijn zo meddlesome zijn, maar talkative wel. Och er wordt wat afgeroddeld. Niet te geloven. Vertel ik Father Ted het telefoonummer van E., blijkt de rest het ook te weten. Het is toch wat! Nouja, nu is het nog in mijn voordeel, nu maar hopen dat het zich niet tegen mij gaat keren. Zouden er dan ook trouwe ridders zijn die mij zullen verlossen van het priestertuig?

Broem, zonder broem

Ach, we hebben allemaal zo onze invloedrijke verhalen uit vroege of minder vroege jeugden. Dit specifieke verhaal heeft nog duidelijk merkbare invloed, zie ook stukje van gisteren.

Ik zal een jaar of twaalf geweest zijn. Radiografische techniek was allemaal nog verboden en ik wilde een radiografisch bestuurbare auto. Natuurlijk wilde ik dat, wat zou je anders willen als jongetje?
Ik gespaard en op naar Polak Discount, een fraaie Ferrari-achtige contraptie met lelijk bruin, maar felbegeerd afstandsbesturingskastje. Hiephoi. Er moest een indrukwekkende hoeveelheid batterijen in. Ja, het was een hele investering. En zeer waarschijnlijk illegaal, maar dat gaf toch niet? Welnee.
Thuisgekomen, uitgepakt en racen maar? Toch? Hm, nou om te beginnen reed hij niet op vloerbedekking, dus eigenlijk deed ie alleen iets op het balkon. En dan nog… hij deed met grote regelmaat heel raar. Dan reageerde hij niet op mijn bruine kastje. Dus terug naar Polak. En jahoor, daar sjeesde hij, als een ware Ferrari:”Nou jongen, rij er maar even mee, misschien dat hij er hier ook mee ophoudt.” Nee dus, thuisgekomen en? Nee hoor, geen sjoege.
Jaren later begreep ik pas wat er aan de hand was. Bij mij in de straat zal een illegale 27MHz gebruiker geweest zijn die met zijn flinke signaal mijn brakke ontvangertje dicht drukte (to use the vernacular). Doe je niets aan.
Maar zoals alles wat het niet helemaal deed: het kreeg wel een andere toepassing. Zo heeft de afstandbediening nog dienst gedaan als ‘lampjes op afstand bediening’ en zo meer.

Toch, als ik nu iets techinisch koopt zegt een stemmetje in mij:”Ja, je weet hoe het werkt en voor iedereen werkt het zo, maar niet bij jou. Bij jou doet het helemaal niets.” Vrijdag had het stemmetje dus gelijk. Maar, het monster is weer overwonnen, Ted, Dougle en Jack doen het uit de kunst, geen last van piraten, nu maar hopen dat Len¹ niet komt om de boel in het honderd te sturen.

1 Hm, da’s wel een punchline voor kenners van de serie, maar Len Brennan was de bisschop van Father Ted, Dougle en Jack. En hij was niet echt popie (no pun intended).

PS, ik ben me bewust van het feit dat dit een beetje een vaag stukje is, zeker met de afbeelding van Len bovenaan die eigenlijk niets met het stukje te maken heeft. Maar ach, de stukjes van zaterdag en zondag. Ik maak me weinig illusies over het aantal mensen dat ze leest. Dus eigenlijk kan ik zeker in dit ps-je alles zetten wat ik wil. U leest het toch niet, of wel?