KrakLog

En Sieb dan!?

Ik realiseer me dat u niet op mijn medische verhalen zit te wachten. Ik kan het dus wel even afraffelen met iets in de trant van: ik ben drie weken uit de running geweest, werk nu halve dagen en ik vergeet regelmatig dat ik mijn arm niet kan gebruiken, bijvoorbeeld om op te leunen (auw).

Nee dan Sieb, die heeft al veel langer last van een zere poot en loopt al zeker een week of vijf met een HMV kap op. Heel zielig dus, maar hij kan er alles mee. Na een uur lukte het apporteren al weer. Nu kan hij zelfs bij de plek op zijn poot…

  • Laurent zei: Hij kijkt wel wat beteuterd. Mja, met dit soort dingen merk je pas hoe veeel je doet met bepaalde lichaamsdelen.
  • aargh zei: Die kraag zal er hopelijk inmiddels af zijn. Hij weerhoudt Jopie er trouwens niet van om dikke koppen tegen het scherm te geven :-)

I’m Popeye the sailor man x .5

Newton is a bitch. Ik moest rechtop slapen en dat betekent dat het bloed van de val naar je onderarm gaat met Popeye proporties tot gevolg tot het pijn doet. De oplossing? Tweeërlei: 1. een steunkousequivalente armomhulling, 2. het gebruik van de onderarmspieren i.e. typen. Vandaar deze waterval aan stukjes en ik kan zeggen: het helpt. Een beetje hulde voor beide middelen natuurlijk, maar het verschil in onderarmen is oppervlakkig geworden. Er zitten nog wel stukken bloedklomp (stel ik me zo voor), maar dat wordt gecompenseerd door het verlies van spiermassa. Dus dat maakt typen nog belangrijker.

Kort en goed:  Ik had niet verwacht dat het herstel van een gebroken schouder zo snel zou kunnen gaan. Ik doe beduidend meer dan me opgedragen is in het kader van revalidatie en zonder negatieve consequenties. Dat maakt mij een happy camper1 helemaal niet verkeerd dus.

Notes:

  1. Medische term: hippocampus
  • aargh zei: Zo te zien herstel jij van een gebroken schouder net zo snel als ik van een flinke verkoudheid. Niet gek.

Sling

Om toch nog even terug te komen op de sling. “Ja, dat is zoiets als een mitella, maar dan maar dan niet met je elleboog er in.” Als je het sling wilt noemen, moet je het vooral sling noemen, maar volgens mij is sling gewoon Engels voor mitella. Doet er verder ook niet zo toe eigenlijk. Wonderlijk is dat het werkt. Het is blijkbaar genoeg om de boel op z’n plek te houden en als het mee zit te laten herstellen. Je krijgt er alleen wel maar eentje mee, die je dag en nacht draagt. Hoe ranzig wordt dat na zes weken vraag je je dan af. Op de foto is naast de sling, ook de fraaie bloeduitstorting te zien, daarover morgen meer.


Molen

De verwachtte molen viel mee. Binnen anderhalf uur waren we de deur weer uit. De Röntgen man (jongen) liet me meteen kijken naar de foto, kijk er is een stuk van je schouderkop afgebroken. Sjit, gips is natuurlijk weer geen optie, ik zal toch niet weer onder het mes moeten? De spieren die aan dat stuk vastzitten, trokken ‘m van z’n plek als ik ze probeerde te gebruiken, vandaar het bloebelebloeb geluid. Nee hoor, na een kort gesprek met een arts (meisje) mocht ik wachten op iemand van de gipskamer, die mij een sliert1 zou aanmeten en dan zou het vanzelf weer vastplakken ofzo. Alle complimenten over mijn pijngrens waren dan wel vleiend, maar ik zag een vaag traject voor me, waarin ik na een week ofzo alsnog onder het mes zou moeten.

“U mag bij de balie een afspraak maken voor over een week bij de poli om te kijken of het op z’n plek blijft.” En daarmee hadden we op de valreep alsnog de comedy factor van het Diak. Want, de dame aan de balie kon geen afspraak voor mij maken, want het spreekuur zat vol. Maar als ik maandag zélf belde, dan kon het wel, toen brak er dus ook nog een klomp.

Notes:

  1. Goed Nederlands voor sling, zou ik zeggen
  • irene zei: Toch een beetje mallemolen dus.
  • ton zei: Sling als slang voor sliert, dus. (De spellingcorrectie van mijn appeltje geeft trouwens 'slang' aan als vervanger voor 'sling')

Triagist (I kid you not)

Tsja, het gaat wel, paracetamol, toch maar eerst naar Utrecht, in trein: “toch maar even langs huisartsenpost” Laat ik beginnen met: Niets dan lof voor de huisartsenpost/SEH1 in het Diakonessenhuis. De rest van het ziekenhuis betaalt volgens mij vermakelijkheidsbelasting (daarover later meer), maar de HP/SEH is top.

Wij hadden ons voorbereid op enkele uren in wachtkamers (hadden nog niet gegeten, het was dik etenstijd), maar het ging allemaal heel vlot. Ik moest eerst gezien worden door een huisarts. Vriendelijke dame, ik moet zeggen dat ik door mijn interne farmacie was voorzien van voldoende its gonna be alrightness drugs dus ik vond alles goed. Op haar jas stond Triagist, dus ik enthousiast: “triagist, dat meen je niet!” Triage is de (handige maar) smakeloze techniek, bedacht in de eerste wereldoorlog, om om te gaan met grote stromen gewonden. Je deelt ze op in drie groepen (tri):

  1. Zij die waarschijnlijk dood gaan
  2. Zij die het wel halen en dan naar huis gaan
  3. Zij die na enige inspanning terug naar het front kunnen

Natuurlijk behandel je ze in omgekeerde volgorde, waardoor er natuurlijk mensen van categorie 2 naar categorie 1 zijn gegaan.2 Dus ik wild enthousiast: mag ik daar een foto van maken, dat mocht. Ondanks mijn gebrek aan ondragelijke pijn werd de rare stand van mijn schouder toch voldoende reden geacht om mij de molen in te sturen.

Notes:

  1. SpoedEisende Hulp
  2. Vandaar smakeloos
  • ton zei: "Triagist" doet mij ook wel een beetje aan "tragisch" denken.
  • eMdePee zei: Driewerf. Hoera. Voor de herbegonnen bloggende Yak. Ik hang aan de rots.
  • irene zei: Nou spannend is het zeker. Nu snel het vervolg. Toch?
  • Laurent zei: Doe mij ook zo'n traigiste
  • Laurent zei: Triagiste

Hij doet het nog

“Gaat het mijnheer, moet ik u overeid helpen?” Nou nee, ik wou eerst even zitten en mijn, hoe noem je dat, mijn status peilen. Knal, grote knal, arm zeer, wat is er precies gebeurd. Oh, mijn camera. Ik had namelijk in mijn rechterhand mijn camera, met polsbandje aan eh, nouja pols. Die kun je dan wel loslaten, maar dan bungelt hij aan pols en slaat natuurlijk in je gezicht met medeneming van oog of erger. Dus ik was op links gevallen. Klopt, linker arm auw, flink auw.

Ik vroeg of de jongen die mij te hulp schoot een terras had en of hij mij kon voorzien van een kopje thee en een zitplaats om bij te komen. En zo kwam het dat we daar zaten (binnen, want toch fijner). Doet camera het nog, klik, ja, camera doet het nog. Doet arm het nog? Bepaalde dingen wel, maar bij andere dingen doet het zeer en zeggen de spieren in mijn bovenarm “bloeblelboelelebloeb”, oeps.

  • Branwen zei: Als ik val dan valt het eigenlijk altijd wel mee maar jij. Jij valt meteen van zo'n grote hoogte. Kans dat er dan iets stukkig is, tja.
  • ton zei: Beter op een linkerpartij gevallen dan op een rechter. Of laat ik mij nu teveel meeslepen met de komende verkiezingen?

Een moeilijk geval

Ik ben doorgaans redelijk matig in de inname van geestverruimende (en -vernauwende) middelen. Ik drink graag een fijne bier en het leven is te kort voor pils. Ik las van de week dat het eerst gedefinieerde niveau van een ‘drinker’ begint bij drie glazen per dag1, ik kan me daar weinig bij voorstellen, maar dat ben ik dan he?

Nee ik dwaal af, wat ik wou zeggen dat ik me geen illusies maak over mijn vermogen tot vliegen (dientengevolge de referentie aan mijn matige inname). Toch maak ik de afgelopen jaren nog wel eens een duik/smak. Ik som even op: 2012 Morlaix, 2013 Antwerpen, 2014 Amersfoort en u begrijpt het er is er eentje bij gekomen:

2015 Den Haag. We zouden naar Rothko, maar Rothko druk tot buiten en ik ben niet zo goed met rijen. Dus wij naar zee en dan maar dinsdagochtend of zo naar het museum terug. Leuk gewandeld, mooi weer (vrijdag 13 februari). Komen van het binnenhof, Plein op en helaas hier Plein af. Het lijkt alsof daar een heel duidelijke rand is, maar er is daar een terras en ik zag het afstapje niet. Geprobeerd mijn benen onder mij te rennen2 en toen toch een soort van flinke boem. Het deed wel zeer, maar ik begon me zorgen te maken toen ik mensen zag komen toelopen3

Notes:

  1. k moet meteen aan Joris Driepinter denken, herkent u vast niet
  2. Onder toename van  ½mv2
  3. Mag ik u even laten klifhangen?
  • Edwinek zei: Krijgt van Google desondanks 4,6 sterren, ook dat nog
  • yak zei: Wat krijgt 4.6 sterren
  • ton zei: Men rende niet toe? Dan leek het ogenschijnlijk zeker mee te vallen.

Therapeutisch type(n)

Ben ik weer en, maar, laat ik er meteen bij zeggen dat het uit gezond eigenbelang is. Dit stukje (deze stukjes) zijn namelijk therapeutisch van aard, in die zin ben ik dus terug omdat ik u nodig heb. Misschien is dat laatste goed om te horen, maar ik hoop niet dat het helemaal nieuw voor u is.

Laat ik eerst eens vertellen waar ik al die tijd was. Ik had het druk, best wel druk. Eerst met het binnen halen van hele grote opdrachten, toen die op zich lieten wachten was ik bezig met het binnen halen van kleinere opdrachten om vervolgens druk te zijn met het uitvoeren van die kleinere opdrachten. Allemaal heel invigoriserend om niet te zeggen druk. Daarnaast was ik ook nog druk met allemaal leuke dingen ernaast die niets met loggen te maken hadden en daar, bottom line, ook niet veel fut en ruimte voor over lieten. Kort en goed: druk dus.

“Geen excuses, geen beloften”, heb ik geloof ik wel eens gezegd, ik ben in ieder geval tijdelijk terug, en morgen meer!

  • Branwen zei: Zeg, heb je er wel eens aan gedacht dat wij jou ook nodig hebben. Beetje egoïstisch van je, hoor. (moet je horen wie dat zegt)
  • ton zei: Morgen meer? Spannend!