KrakLog

Ubuntu saves the day

Het gebeurt niet alle dagen, maar soms komt hulp uit onverwachte hoek. Mijn noodbookje begint een beetje jichtig te worden. De Batterij wil niet echt meer en het snoertje van de voeding is, ach hoe zal ik het zeggen, wormstekig. Verder doet hij het eigenlijk best gewoon goed, ruimschoots goed genoeg, maar hij is wel oud, dus nieuwe dingen ervoor kopen, dat is niet verstandig.
Was ik voor de gezelligheid1 Ubuntu aan het installeren op een usb-stikje, zegt ubuntu inene: joh, weet je, het zou wel eens kunnen dat jouw batterij ieder moment in de fik kan vliegen en dat je zo een nieuwe kan krijgen van de fabrikant. Linkje gevolgd: inderdaad, ik had een linke batterij, dus ik krijg graatloos een nieuwe. Goed he?

1 = Zodat ik in de woonkamer een remote X sessie kan starten en op de pc op mijn werkkamer kan werken terwijl U aan de zelfde tafel werkt aan een fotoboek (lang verhaal).

  • edwinek zei: Ubuntu schopt kont!

Venstermadam


A. noemde het ‘groenen’, maar ik heb het later eigenlijk nooit meer zo horen noemen, dus zal het wel iets gewestelijks, of A.-lijks geweest zijn. Hoe je het ook noemt, ik mag graag naar buiten kijken, hoewel ik het liefst op een stoel onder de tafel lig, met de nodige privacy en rust.
Het laatste jaar kan ik ook in de tuin groenen, da’s extra groen en ook wel heel spannend want er zitten ook andere poesen. Onze tuin is heel groot, veel groter dan het huis, want hij loopt door langs een heleboel huizen. En dat is helemaal van mij. Van de week liep ik over een schutting in onze tuin en daar liep inene ook een hond. Da’s helemaal nieuw en eng. Dus ik vluchten een steiger in, maar dat klimt rot joh! Dus toen hing ik daar, yak roepen naar de jongens van de hond, nou toen ging de hond weg en sprong ik ergens heen waar ik niet meer weg kon. Het was een deel van de tuin waar ik nog niet eerder was geweest. Ik hoorde yak en U wel, maar ik kon er niet uit. Nou en toen toen toen toen kwamen ze ineens uit een ander huis, met een hokje en daar moest ik in en toen toen toen gingen we over straat en weer ons eigen huis in. Nou.

  • Lichtjuf zei: Achguttie!
  • edwinek zei: Ik zit te sidderen in mijn stoel, wat een avonturen!
  • Irene zei: Poehee. 't Is dat dat goed afliep anders was ik in de spanning gebleven. In de Achterhoek is groenen trouwens een ereboog maken met witte crepepapier bloemen erin, voor het bruidspaar.
  • MdP zei: Je zou bijna groen van angst worden! Dappere poes!

Gewonnen (duh)


Ik heb een kastje en mijn mensen noemen dat liefkozend ‘zijn kastje’, alleen heb ik daar niets aan. Het maakt alleen maar duidelijker dat het onwil is. Ze weten wat ik wil en geven daar geen gehoor aan. En dan ontstaat er dus een splijting in het lieve poesenbolletje (zoals zij mijn stoere hoofd noemen), want enerzijds wil ik het liefst hun ogen uitkrabben, maar dat maakt mijn kansen alleen maar kleiner.
Dus doe ik wat elke geconditioneerde kat doet: lief zoet zitten en verwachtingsvol kijken. En als ik niet vroeg genoeg begin dan komt er nooit wat. Dus als yak om drie uur ‘s middags naar de keuken gaat, zorg ik dat ik voor ‘mijn kastje’ zit, om pas na half zes mijn zin te krijgen.
Maar het pijnlijkst is dat als ik in de stoel uit lig te rusten van deze actie met altijd weer onzekere uitkomst, ze onveranderlijk zeggen:”Oh, kijk hem toch eens lief zien liggen, dan zou je toch zo een kat willen zijn”.
Gevaarlijke gekken.

  • Irene zei: In elk geval een ereplaats om in te wachten, dat is toch ook al iets.

Een klein beetje god


Soms kun je iemands idool worden zonder enige (bijzondere) inspanning. Zo heb ik de status van afwasgod verkregen door wél alle vaat in de vaatwasser te krijgen, terwijl dat voor onmogelijk gehouden werd. Ik weet natuurlijk beter, want als ik al een godje ben, dan ben ik toch wel een mini mini mini afwasgodje. Ik heb namelijk weer mijn eigen afwasgod, die zou namelijk nóg een dag vaat in de zelfde machine kwijt gekund hebben.
In ieder geval is het zo dat zij die mij voor afwasgod houden mij dagelijks bij het inruimen aanroepen, dat het ze gegeven zal zijn, met hun nederige vermogens hun vaat in het wassertje te krijgen.

  • Simone zei: Oeh...dit ziet er beklemmend uit. ;-)
  • MdP zei: Yak is een afwasgod in het diepst van mijn gedachten...

Crisis of kans?

Er zijn mensen voor wie alles op te delen is in twee categorieën, iets is óf een zegen óf een kans. Voor weinigen zal de ‘crisis’ een zegen zijn, maar in mijn (al dan niet elektronische )brievenbus krijg ik wel steeds meer post van kanszieners:

In tijden van crisis wordt er vaak als eerste gesneden in uw IT budget. U zit dan als de ‘kaas in de tosti’: klem! Er is maar één manier om uit deze situatie te komen, namelijk door zelf actie te ondernemen. Het lot ligt in uw handen in deze tijd en ga de strijd aan!

Terwijl in tijden van crisis de tosti zonder kaas genuttigd wordt, dat weet iedereen. Nu maar hopen dat de analogie niet opgaat…

  • ton zei: Dit is het begin, wij gaan door met de strijd!
  • Simone zei: Beklemmend...hoezo?
  • Irene zei: En anders redden wij ons nog wel met een ouderwets plakje schuifkaas.

Trommeldetrommel

Yak deed diepteinvestering en kocht trommelpadjes. Nu kan hij ritmepatroontjes in trommelpadderen en dat deed hij gisterenavond, gelukkig staat het niet in de bijbel, want anders zou u er na het luisteren dezes aan moeten twijfelen.

Voor deze ene keer opgedragen aan Andries Knevel (hihi)

  • ton zei: Als je nu ook nog wilt koffiepadderen, ik weet waar je voor een habbekrats (verzendkosten of zo) aan gebruikte padjes kunt komen.
  • Simone zei: De bijdrage van de sax bevalt me wel...en het ritmegerommel op die trommel, voelt bijna alsop een schommel. ;-)
  • yak zei: @ton: Die gebuikte koffiepadjes maak ik zelf al. Ik heb er vanochtend nog per ongeluk koffie van gezet, niet te drinken @Simone: Die sax is fijn ja, ik bof maar weer!

In de fout

In NRC dit weekend een interessant artikel over het ‘photoshoppen’ in de eerste helft van de vorige eeuw en de rol van foto’s in de krant. Dat de afdrukkwaliteit van foto’s zo slecht was dat het meer als illustratie gebruikt werd van hoe het heeft moeten zijn dan hoe het werkelijk was.
Zat ook fijn linkje bij naar huidige foto-manipulatie die de mist in gaat.

  • Irene zei: Dat artikel is weggeshopt denk ik. 'Geen resultaten'.

yak’s koekdilemma

Misschien heb ik er al vele malen over geschreven, maar het probleem blijft en  over problemen moet je schrijven, u hoeft er niet per se over te lezen, dus afhaken kan nog.

Neen, u bent er nog, gelukkig, want een lezend oog is wel heel fijn om tegenaan te schrijven, zie? Ik heb een koekprobleem. Het is namelijk ziezo gelegen, koekjes en koffie. En dan wel koffie warm (heet), koekjes lekker zodat koekjes op als koffie drinkbaar.
Meer koekjes? Kan, maar geen goed plan.

U ziet, uithuilen en koffie zetten.

Ondertussen luister ik gewoon lekker naar Prokofiev, dus ik heb het he-le-maal niet slecht.

  • aargh zei: Wonderlijk, bij mij is de koffie altijd koud als de koekjes/boterhammmen op zijn. Weggooien en opnieuw zetten? Of in de magnetron? Hm. Prokofiev dan maar!
  • ton zei: Hapje, slokje, hapje, slokte, hapje, slokje, enceterra...
  • Irene zei: Wat ton zegt, om het leven nog beter te maken.
  • Simone zei: Prokofiev...Ivan the Terrible of The tale of the stone Flower?
  • yak zei: @allemaal: Veel koekleed, heel veel koekleed @Simone: nee Lieutenant Kije suite
  • edwinek zei: Koekjes invriezen en gelijk met koffie opdienen. Als je geluk hebt gaan ze gelijk op (anders koekjes dichter bij hete koffie leggen).
  • ton zei: Een koe hoeft geen kleed, ze is al mooi genoeg van haarzelf.

Oh men!

Wat een geweldig weer! Echt fantastisch, om gewoon je balkondeur bij open te zetten, ware het niet dat er iemand beneden hartstochtelijk aan het zagen en timmeren is. Verder, oh, wat heerlijk!

  • Irene zei: Zien werken doet werken, toch. Het is nog veel te koud om stil te zitten.
  • ton zei: De poesen hebben die deur nog niet ontdekt?

Stammenoorlog

Er is iets met onze voordeur, hij is super super aantrekkelijk om aan de binnenkant tegenaan te pissen. Minimaal drie poesen plassen bij opbod tegen de deur en via de deur op de mat. Ook insluipkatten dus. Nu vraag ik me af, als ik mee doe, zouden ze dan ophouden of zou ik in de tuin gezet worden.
Realiseer me net dat dit wel eens zou kunnen raken aan mijn pis- en poepbeding, nouja, omdat het zulk zonnig weer is.

  • Simone zei: Ja, doe mee en kijk wat er gebeurt... :-)