KrakLog

ID, jaja

Dr. Who waardig.
Stel je hebt een balkon (heb ik) en je hebt een vermöbeling gehad van dat balkon (heb ik) en je vrouw, die normaal gesproken het balkon indeelt valt weg (is gebeurd), er komt een pan (sic) leeg op het balkon te staan in de regenlinie (is gebeurd), ontstaat er spontaan leven dat een aflevering van Doctor Who waardig is (The attack of the Green Plurk).
Niks geen intelligent design, gewoon groene prut, zonder handtekening en laten we wel wezen, wie zou hier zijn naam aan willen verbinden 😉

  • cockie zei: Popeye!
  • Irene zei: A warm little pond! Darwin!
  • carin zei: Pesto! Joop Braakhekke....
  • Edwinek zei: Niet slecht, zo is God ook begonnen.
  • aargh zei: Heyboer?
  • yak zei: Nee Pollock
  • Branwen zei: Lijkt sterk op de soep die ex-schoonpapa eens voor mij klaar heeft gemaakt. Daarna nooit meer geod gekomen tussen de man en mij.
  • Pascal zei: Ik zag vandaag dat ik zo'n soort soep in een hoge vaas heb staan. Ik weet dat het muizensoep is. De vaas hebben we eens buiten gezet, nadat we hem wilden gebruiken en zagen dat er een uitgedroogde muis tegen de wand geplakt zat, voor later. Het was vandaag nog steeds niet later genoeg en heb 'm laten staan.

yak moet een nieuwe bril, en snel!

Ik heb geprobeerd het fotografisch vast te leggen, maar dat lukt helaas niet, vette pech voor u, maar vette pech voor mij dat ik als ik mijn bril opzet minder kan zien dan zonder. Hij doet een beetje denken aan die gootsteen uit die oude jifreclame waar een juffrouw op een kunstschaats pirouetjes draait om het effect te laten zien van een gewoon schuurmiddel. In ieder geval is het bijna matglas en moet ik snel een nieuwe bril.
Nu doe ik al zo’n zeven jaar met deze bril dus dat is niet heel raar, maar het probleem zit hem in het montuur. Mijn huidige montuur zou ik nooit uitgezocht hebben, maar toen ik hem opzette was het zo’n ‘ja’-belevenis.  Dat was ‘m, het moest dan maar. Het duurde meer dan een week voordat al mijn collegae opgemerkt hadden dat ik voor het eerst een bril had. Hij is bruin met paars, maar dat zie je niet, wonderlijk genoeg en de verf is er op sommige plaatsen vanaf gebladderd en ook dat zie je niet.
Prima bril dus en hij kostte nog geen boel ook! Wat wilt nog meer.
De snag is dat elke andere bril niet klopt, ik heb een tijdje (kort) gehad dat ik iets met status had, dus dure merken geprobeerd, maar het sloeg nergens op.
Het vreemde is dat zelfs monturen die op deze lijken niet werken, blijkbaar zit er iets in dit montuur dat er voor zorgt dat het wérkt.
Helaas is ook het montuur een beetje op aan het raken en nieuwe glazen in deze laten zetten is ook niet echt een oplossing. Moet dus nu met een duidelijk idee naar winkel gaan, want mijn hoofd gaat veranderen, ik krijg een andere bril. Een doelstelling dus over hoe mijn hoofd er uit moet gaan zien. Ik zou u inspraak geven, als u geweten zou hebben hoe mijn hoofd er uit ziet, maar meer dan mijn ongewapend oog heeft u niet gezien.
Vannacht bedacht ik de doelstelling: vriendelijk en ik hoop dat dat voldoende is als toetssteen voor mijn nieuwe toetje.
Oja, er was nog een montuur dat mij goed stond, het model Clous van Mechelen, hoewel het niet lukte om goede Jantje Vos foto’s te vinden hieronder toch een foto van Clous:


Nu moet het alleen weer acceptabel worden om daar mee rond te lopen…

  • Pascal zei: Geen bril? Heb je dat al eens geprobeerd?
  • yak zei: Zeker wel, zo'n jaar of 30 en nu als ik moe ben zet ik ook mijn bril af, alleen word ik daar moe van, is dus geen oplossing. Draag nu een echte originele KV bril...
  • Edwinek zei: Zou geen probleem moeten zijn. Ik had ook eens een montuur waar ik nogal aan gehecht was en daar zijn toen de nieuwe glazen gewoon in gepast. Ik moest een uurtje zonder bril vullen, waarin ik door Amsterdam heb rondgelopen, bij mijn zichtvermogen een curieuse ervaring. Dus gewoon nieuw laten beglazen.
  • yak zei: "Helaas is ook het montuur een beetje op aan het raken", wat betekent dat ik nog best voor een half jaar nieuwe glazen in mijn montuur kan laten zetten, maar lijkt me toch niet zo'n goed idee.
  • aargh zei: Dat zijn altijd moeilijke keuzes, ik ken dat van de schoenen. Je moet ahw een stukje van je lijf gaan vervangen. En dan hoeven schoenen er nog niet eens vriendelijk uit te zien. Succes.
  • Irene zei: Is hem dat? Nou ja, zolang je maar niet ook je handen zo laat zetten.

Is het soms zo’n dag?

Is het het weer? Of is het iets anders (wacht even, eerst mijn nagels knippen, want dit tiept zo naar… zo, dat is beter, had ik dagen eerder moeten doen, niets tiept zo naar als lange teennagels 😉 maar vandaag was een onvriendelijke dag (gisteren dus).
Ik mijd in principe de winkels op zaterdag en al helemaal de supermarkt, dat bleek vandaag terecht toen achter mij een jonge man zijn boodschappen op de band in de steek had gelaten om nog iets te halen en daar deed hij dusdanig lang over dat iemand anders zijn spullen voor die van de jonge man op de band zette.
Bij terugkeer van de jonge man zei de ‘voorkruiper’ iets in de geest van dat hij de vrijheid genomen had om voor te gaan. Dit begroette de jonge man met iets als dat dat inderdaad wel erg vrij was en of de ander dat normaal vond. Kort en goed eindigde het met een mep waarna iedereen het genoeg vond en zijn mond hield, want anders zou het echt blauwe ogen of erger opleveren en dat is niet leuk, toch? Als ik voor u mag invullen: nee.
Bij de uitrit van het benzinestation had iemand wat onhandig gemanouvreerd waardoor hij de andere weghelft blokkeerde, jammer, maar als de situatie er is, kun je er niet veel meer aan doen. Op dat moment kwam er iemand aan die last had van de blokkade. Toeteren, armgebaren, manouvreerpogingen, nog meer getoeter en onvriendelijke gebaren, verhit verdriet en een uiteindelijk hard wegscheurende geblokkeerde. Die weer last van een overstekende yak last had en hem bijna overreed. Nu laat ik mij niet zo snel overreden, dus dat kwam gelukkig goed.
Kom ik thuis vind ik een reactie op het stukje met de titel: “Het leven is leuk“, van 7 feb 2004 (een tijd waarin het leven ook best leuk was eigenlijk) dat als inhoud het volgende pretdichtsel heeft:

Tralahop, tierelier, hoplakee, joepiepoep.
Tikketik, hopsakee, wieniet weg, hoezee!

Hopmarjan, stroop is zoet, waai niet weg: trala.
Flierefluit, zon en maan, bliksem, donder boem.

Als dat geen levenslust oproept dan weet ik het ook niet meer? Helaas reageert ene Anne erop met de uitspraak:

Ik haat het leven en ik haat mezelf

En daar word ik dan weer niet vrolijk van, maar je kunt er niks mee. Als Anne bestaat en als ze dit niet geschreven heeft als ‘grapje’, heb ik diep en innig medelijden, ongeacht hoe jong ze is en hoe zeer dit door eventuele puberale hormoonellende veroorzaakt wordt, want jezelf haten is niet leuk, voor niemand. Maar hoplaploep, dat staat zomaar op je logje en je kunt er niks mee, helemaal niks. Kijk ik kan natuurlijk wel gaan uitleggen waarom het leven leuk is, maar het is een reactie op een stukje dat juist dat aspect zo goed benadrukt, het is een stukje over dát het leven leuk is. Tsja en dan is het ook nog zonder e-mail adres, zodat ik weer niet op haar kan reageren, bliksem, donder boem.

  • Irene zei: Dat liedje. Het is net of je Wammes Waggel voorbij hoort lopen neuriën.
  • Anne zei: Ik was dat niet, hoor! Ik hou van het leven :-)
  • yak zei: Als je het wel was heb je nu een ander IP adres ;-)

Twee vage dingen, een vage foto en een vage oproep

Ik ben ‘groot’ genoeg om openlijk toe te geven dat het mij niet alle dagen overkomt dat ik twee stukken afplakband opgestuurd krijg, maar in mijn beperkte is het zo dat daar meestal iets leuks aan kleeft. De dame en heren die het aangekleefde gemaakt hebben beweren zonder vrees te zijn in de jacht op zekere vanouds boerderijdieren. In ieder geval is wát ze maken weer mooi genoeg om mij in tranen te krijgen, maar dat is tegenwoordig niet zo’n kunst, dit ter relativering, want anders zou het een klein beetje overdreven over kunnen komen.
Nog een kleine tip voor de makers dezes, zet er je boekingsadres op 😉

Maar dat is nog niet alles, want om in het in dezelfde cryptische stijl te houden heb ik nu ook nog een origineel Chinees kamerscherm op mijn nestnachtkastje staan, daar heb ik geen foto van, maar ik heb wel een foto van de volle maan zoals die op mijn salontafel schijnt:

Klom ik met een trapje naar het raamkozijn
Dit is enkel maanlicht, goed he? Op de voorgrond de theemuts waar ik Boris voor aanzag.

Ben ik nu klaar? Eh, nee, want ik heb nog een oproep, namelijk voor een vrijwilliger m/v die bereid is om wat voor mij te breien. Ik kan namelijk zelf wel breien, ik kan het alleen niet regelmatig genoeg en dan wordt ‘t wel dierbaar, maar niet toonbaar. Het is iets redelijk eenvoudigs overigens.

  • cockie zei: Leefde mijn schoonmoeder nog maar, DIE kon breien...!!!!
  • aargh zei: Een volslagen onbegrijpelijk stukje natuurlijk. Maar onbegrijpelijk is ook wel leuk, dan kun je er van alles bij verzinnen. Ik hoop bijvoorbeeld niet dat je als vegetarier erg geschokt bent te bemerken dat er lafbekken zijn die zelfs op vreedzame boerderijdieren jagen. Een troost, Je kunt Boris altijd nog achter het chinese kamerscherm verstoppen als er zulke types in de buurt zijn.
  • yak zei: @cockie: in tegenstelling tot de schoonmoederfolklore kan ik ook zeggen dat ik liever mijn schoonmoeder nog wel gehad had. Weet overigens niet eens of zij zo breide, maar dat terzijde. @aargh: Om het in het vage te houden, Boris vlucht wel voor het intro van track 4, maar niet achter het kamerscherm.
  • Irene zei: Dat is een mooie foto. Ik kan wel breien, maar "if I had but world enough, and time ..."
  • Simone zei: Zelfs de tekst op de kaart kan ik bijna lezen in het licht van de maan...
  • Marloes zei: ik kan ook breien, maar alleen rechthoekig :)
  • aargh zei: Ik ben zeer gelukkig dat de muziek de nodige emoties opwekt. Waar doe je het anders voor? De jacht blijft overigens beperkt tot het schieten van digitale geitefoto's. Niet iedereen waardeert de naam en het logo overigens. Een wat starre, principiële vegetarier heeft de groep ooit bijna de toegang geweigerd. Tja ........ Nou vraag ik U, waar blijft de gulle lach,

Trop trop trop

(het geluid van vingertoppen op de tafel van iemand die op vrijdag wacht tot de tegelaars het werk afhebben dat ze op woensdag zouden doen, “nee, dat werk kán niet eens op één dag vanwege het drogen”)

  • Irene zei: Ik denk dat je beter traftraftraftraf kunt gaan doen (stukje hardlopen), dan gaat de tijd sneller.
  • yak zei: Boehoehoehoe, ik mag niet hardlopen vanwege mijn rug, bhoehoehoehoehoe!
  • aargh zei: Op mijn muismat wordt het triptriptrip. Echt muizig.
  • yak zei: Moet heel eerlijk zeggen dat het met mijn linker hand als trop trop klinkt en met mijn rechter hand trik trik trik. Maar dan wordt de titel zo lang.
  • henriette zei: Er valt nog een hoop uit te vinden in deze wereld. Met name aan praktische dingen als tegels die op één dag gezet kunnen worden, blijkt een chronisch gebrek.

There’s not enough for two laughs1

Ik heb iets gedaan dat niet mocht, sterker nog, iets wat nogsteeds niet mag, of in ieder geval wat ik niet van mezelf mag. Ik heb erg zitten puzzelen wat ik er mee moet en ik heb besloten openbare boetedoening te doen, met als added extra gratis bonus dat u er misschien ook nog om kunt lachen. Dat zou mooi zijn.

Ik kreeg een jolige collectant aan de deur en ik heb sowieso iets dubbels met collectes, zeker als het gaat om collectes voor de bestrijding van ziektes. Waarom moet er in een rijk land als Nederland gecollecteerd worden voor de bestrijding van ziektes, ik snap het wel, maar ik vind het iets dubbels hebben.
De jolige collectant zei niet waar hij voor was dus ik bukte om op zijn bus te kunnen zien waar het voor was en hij bukte met mij mee zodat ik het nog niet kon lezen. De jolige collectant nam het woord:

– Ja waar zal het dit keer weer voor zijn he?
– Inderdaad
– Het is voor de kanker
– Ik zou nu een hele flauw grap kunnen maken, maar daar zal ik je niet lastig mee vallen.

Ik had gewoon helemaal mijn mond moeten houden, dan was het klaar geweest, had hij misschien nog een jolige grap gemaakt en was het af, maar nee, hij was jolig.

– Oh, van, ik kan mijn portomonee niet vinden?
– Eh, nee, maar ik zal…
– Oh, van, krijg de kanker!?
– Eh, nee maar ik zal je er niet mee lastig vallen
– Maar het geeft niet hoor, ik ben zelf in een beetje melige bui.

Nu geldt de principiele vraag: mag een collectant van het Kankerfonds jolig ende melig zijn? Mag hij aandringen op een flauwe grap? Ik was de jolige collectant eigenlijk een beetje zat en zei:

– Ik had willen zeggen dat ik daar mijn vrouw twee maanden geleden al aan gegeven had.

Hij stil, ik meteen al spijt, stom, maar hij vroeg er ook een beetje om. Duizend maal excuses enzo, twee kanten op. Ik haal portomonee en prop wat geld in de gleuf van de bungelende bus die hij niet omhoog houdt, een deel valt ernaast.

– Oh, ik pak het zo wel hoor.
– Nou, bukken kan ik nog wel.
– Ja, natuurlijk.

Exeunt niet meer zo jolige collectant. Ik naar boven, balend van mezelf. Hoe grappig een woordspeling ook kan zijn, soms is er niemand mee gebaat.

Als externe, ongerelateerde, extra boetedoening hebben ze vandaag niks aan mijn does gedaan en komen ze morgen weer, terwijl ik dan verbouwvrij zou hebben. Maar u kunt wel mijn gastlogje gaan bekijken!

1 Voor de mensen die hem honderdduizend keer gezien hebben, is het waarschijnlijk geen raadsel waar de titel vandaan komt. De anderen moeten The Third Man nog maar eens gaan kijken, of, zoals in mijn geval, eindelijk een keertje helemaal.

  • aargh zei: Wat fijn dat er tegenwoordig weer een manier is om te biechten. Die badkamer is penitentie genoeg, mij betreft krijg je absolutie.
  • Irene zei: Als je tijd zou hebben om overal eerst over na te denken als je een jolige collectant aan de deur krijg, zou die waarschijnlijk helemaal vereenzamen. Niemand zegt meer wat tegen hem. Da's ook weer sneu.
  • yak zei: Hebt gelijk en hij zag er ook al niet uit als een vegahamtype, dus dat wordt een hoge score voor hem.
  • Simone zei: De collectant was bij jou helemaal aan het goede adres. ;-)

Dotcom-Sterben(of over hoe mijn liefde voor het Duits maar blijft groeien)

Mijn gastlogje is opgestuurd, weet niet of het ook al gepubliceerd is, dat kunt u als het goed is hier in de gaten houden. Dus gaat KrakLog, de dag nadat hij gesloten is, hup weer open, HOERA!
Ik kreeg het voorstel om zolang Boris aan het woord te laten, als gastlogger hier, maar als Boris bereid was ook maar één stukje te typen dan kreeg hij onmiddelijk zijn eigen log, nee Boris zit weer pot dicht, dus dat is ook weer geen stof voor een stukje. Weer een liedtekst plaatsen is ook geen idee, maar er is hoop want ik ben wederom gegrepen door het Duits en daar wil ik best over vertellen.
In Duitsland maken ze mooie woorden, dat is niet van vroeger, dat doen ze ook nu nog. Legendarisch zijn de lange woorden als Zollschuldentstehungstatbestand maar ik ben eigenlijk altijd meer uit het veld geslagen door de kleinoden die ze maken. Kleine stukjes idioom die zoveel inhoud hebben en ook nog eens lekker bekken, heerlijk.
Directe aanleiding voor dit stukje is de uitdrukking Dotcom-Sterben, wat je eenvoudig zou kunnen vertalen naar het Nederlands als dotcom-sterfte, alleen doen we dat niet. Het is Duits om het zo te doen en dat bevalt me eigenlijk wel. Misschien is het Duits ook wel zo leuk omdat je het van een afstandje kunt bekijken. Zullen we het daar maar op houden, dan hoef ik er verder ook niks mee…

  • aargh zei: Vergelijk hun uitverkozen mooiste woord (habseligkeiten) eens met wat Nederland koos (desalniettemin). Dat zegt toch alles!
  • Irene zei: Bij www.dotcomtod.com kun je je melden als je er eentje constateert. Meestal gaat het dan om Insolvenzanträge. Fijn. Dat gastlogje komt btw om 00.00 uur online.

KrakLog sluit voor een week

Ach en wee, ik ben gevraagd een gastlogstukje te schrijven voor een zeer gerespecteerd weblog.  Alle mislukte pogingen plaats ik natuurlijk wel op KrakLog, dus kom nog wel even kijken af en toe, maar de rest van de tijd ben ik druk. Druk met het schrijven van een gastlog, aiai.

Additional:
Na al maanden niet naar mijn statistieken gekeken te hebben blijkt dat ik binnen 24 uur de 45000 unique visitors over ga, zie maar in colofon, op het bolletje klikken en dan naar summary. En dan is mijn weblog gesloten! Hoe moet dat nou. Boris, pak een van de proppen uit de vuilnisemmer, ik moet zorgen dat de 45000ste bezoeker iets te lezen heeft!

Additional-additional:
Mocht het er niet van komen om een stukje te hebben vóór de 45000ste bezoeker hier komt, toch alvast weer een leuke reclame.

  • cockie zei: Succes en ja doe iets leuks met kastrandjes.
  • Irene zei: Een mooi staaltje van weblogverkleving weer.
  • aargh zei: Dan hoop ik maar op een boel fraaie mislukkingen!

Badderen (1)

(yak heeft tijdelijk geen douche, maar wel een sleutel van iemands huis, met bubbelbad, vandaag het verslag van de eerste twee badderbeurten)
Hoewel er met de eerste badderbeurt niks mis was, had ik toch een tweede keer nodig om het eerste enthousiaste verhaal te kunnen schrijven, met alle attributen die ik de eerste keer vergeten was erbij.
Kort door de bocht: wat is badderen toch lekker, zij het met wat kanttekeningen.
Maar het gaat u helemaal niet om mijn conclusie, het gaat om het verhaal (althans dat hoop ik). Lijstje van de dingen die de eerste keer ontbraken:

  1. Een appel
  2. Diverse nectarines
  3. Een borrel

Ik moet u teleur stellen, maar de fruitwaren zullen moeten wachten want die had ik thuis laten liggen, dom, maar het was even niet anders. Ik was ook niet verder gekomen dan een paprika (drijft, hoe rot evt. ook) bananen (spannend), champignons (drijven, mag ik hopen) en komkommer, maar die laatste neem ik, om vreemde verhalen tegen te gaan niet mee in bad.
De borrel had ik natuurlijk ook van huis mee moeten nemen, het is niet netjes om naast het gebruik van het bad ook de minibar met een bezoek te vereren, maar dit keer moest het maar even, twee keer zonder borrel dat kon niet. En ze zeggen wel eens dat je je vrienden pas in nood leert kennen, welnu volgens mij is er meer af te lezen aan de drankvoorraad. Ik moest een mild whohohow onderdrukken bij het open trekken van de la en hield het bij een klein bingo! Maar net als bij gewone bingo valt het als je eenmaal goed kijkt erg tegen. Het waren wel veel flessen, met veelbelovende doppen en etiketten, maar in bijna allemaal zat alleen nog een om-emotionele-waarde-laagje, voor ooit nog een keer eentje for old times sake (nee er was geen saké volgens mij). De eerste fles waarin meer dan zo’n laagje in zat was de rum en om niet op elke fles mijn vingerafdrukken achter te laten koos ik dus maar voor die fles, zodat er nu net niet meer genoeg in zit voor de volgende cake waarschijnlijk 😉
Plons in bad, want had ik deze tweede keer (wijs geworden door de eerste) wél van te voren vol laten lopen, glas op de rand, klein beetje badolie en bubbelmechaniek aan. Veel herrie dus ook weer uit en dan genieten van de ultrastilte die voortgebracht wordt door het tot stilstand gekomen mechaniek. Sipje rum, onderuit, kijken naar drie (zegge drie) badeendjes aan voeteneinde (ja Boris, drie badeentjes, nee die kan ik niet meenemen, nee echt niet). Drijft glas zoals ik aargh beloofd had, ja glas drijft en kukelt niet om, durf ik bubbelmechaniek aan te zetten icm dobberend glas, nee.
Lichte paniek over bubbelmechaniek, want blijft daar geen water in staan? Zodat daarin lichaamsvlokken (mooi he?) tot broei, groei ende ontwikkeling kunnen komen? Zag geen inlaat in bodem en stelde me gerust dat alles naar laagste punt loopt en dat dat de uitlaatjes zijn.
Rum was goed, (zing johoo johoo) binnen de kortste keren werd ik aangestaard door zes paar badeendenogen en dus was het tijd om af te doesen. Licht schuldgevoel over verbruikt water waarmee de halve sahara geiritreerd kan worden én lekker kan gaan ruiken vanwege badolie.
En ploepla, weer helemaal schoon en frisch! Ik denk dat ik deze situatie wel eventjes volhoud, qua van badderen dan. De rest houd ik maar mijn mond over.

Speciaal voor de mensen die last hebben van drooglopende lenzen hier nog een ogenbevochtigertje. De does-verherbouw-types hebben de sleutel om niet steeds aan te hoeven bellen én niet steeds de deur open te moeten laten (dat laatste begrijpen ze niet helemaal dus houd ik Boris opgesloten in de woonkamer, met mezelf erbij overigens).
Alleen telkens als ze de deur aan de buitenkant open doen schrik ik, want dat geluid heb ik vandaag vier maanden geleden voor het laatst gehoord…

  • cockie zei: Gelukt hoor, dat met die lenzen.
  • Irene zei: Daar kan zelfs een leesbril van beslaan... Pas je wel op voor de veteranenziekte. Die kun je ook krijgen als je niet heel oud bent en het is besmettelijk voor katten.
  • aargh zei: Doe maar geen bramen. Zeker niet als je de bubbels aanzet. (Tenzij je natuurlijk ook eens een ander kleurtje wilt).
  • yak zei: Weet je zeker dat je geen veterinaire ziekte bedoelt, Irene?

Ruimen, zweten en die andere zoute aangezichtsafscheiding

Ik heb er nog niet eerder over geschreven want dit is een textbook-case van verdringing: mijn badkamer gaat vermöbelt1 worden. U weet nog van mijn kaasdoektrauma, ik vrees dat er nu een, hoe zal ik het zeggen, stofdoektrauma bij gaat komen.
Liep net bij benedenburen langs die al vermöbelt zijn en die vertelden dat het vinyl dat op de muren zit een plaklaag achterlaat die ze er alleen af kunnen schuren, van het gasbeton, ziet u de stofwolken? Hu! Het ergste is dat ik dus twee weken (zegge twee), geen gebruik kan maken van does en ik weet niet hoe klef het weer bij u is, maar bij mij is doesen toch wel een usance2 de afgelopen dagen. Kan gelukkig terecht bij fijne mensen met bubbelbad, dus al sal regkom, ergens, denkelijk.
Als ik wranger dan normaal klink in de komende dagen, dan weet u waarom.

Maar goed, waar het vandaag over ging was dat ik de does en de hal net ontruimd heb. Alles d’r uit zal ik maar zeggen en toch is het raar, maar bepaalde dingen kun je wel laten staan, maar terugzetten is raar. A.’s spulletjes stonden nog gewoon op de plankjes, smeerseltjes, bruggenfloss, luchtjes, kam, haarclipjes en purol3. Wat ga ik daarvan nou weer terugzetten? Niks? Maar wat doe ik er dan mee? Alles? Maar is dat niet kunstmatig? Je weet het niet. Ach, ik heb nog twee weken (zegge twee) om er over na te denken en uw eventuele tips op mij in te laten werken.

1 = Even denken, nee waarschijnlijk is het in het Nederlands vermöbeld, want fokschip.
2 = Geef het toe, is er aan haren bijgesleept, maar soms wil je zo’n woord ook wel eens gebruiken.
3 = A. was purolfanaat, moet na 16 jaar met purolfanaat geleefd te hebben toegeven dat het goed spul is.

  • aargh zei: In elk geval de Purol dus. Al is het maar om dat nare gevoel aan je handen kwijt te raken als je het gasbetonstof hebt weggepoetst. (En het ruikt zo lekker!)
  • yak zei: Ah, dat laatste is echt een acquired taste, het is pas sinds een paar jaar dat ik het met je eens ben, tot die tijd stonk het gewoon...
  • henriette zei: Ik denk dat de Purol van een paar jaar terug gewoon verkaasd was.
  • Irene zei: Ja, dat zijn dingen waar de mens niet graag ervaringsdeskundige van wordt.