KrakLog

Al in een boerensloot

Op het gevaar af dat u hier iets verdrietigs of treurigs (och die arme yak) in gaat lezen, wil ik toch de woorden van iemand anders gebruiken om, eh, ja waarom eigenlijk?

De een doet met zijn winkel goede zaken
De ander is docent of admiraal
Een derde tracht de mensen te vermaken
De volgende beheert een vormingskamp is Stadskanaal

En menigeen kan namen nooit onthouden
Een enkeling is christenradicaal
De zevende is keer op keer verkouden
Maar wie of wat ze zijn ze lijden aan de zelfde kwaal

De liefde, de liefde, men zegt ook wel de min
De liefde, de liefde, die geeft het leven zin
De liefde, de liefde, die maakt ons allen jong
De liefde, de liefde, die tintelt op de tong

Een man ontdekt een surrogaat voor water
Geniet een grote faam als edelsmid
Of is misschien een god van het theater
Zijn vrouw is trots op hem omdat zijn pak zo keurig zit.

De liefde, de liefde, een bron van zaligheid
De liefde, de liefde, die iedereen verblijdt
De liefde, de liefde, is vurig of sereen
De liefde, de liefde, twee zielen worden een

Een man is na zijn dagtaak thuis gekomen
Zijn vrouw werd bij de kapper fraai gekruld
En vraagt nu of hij niets heeft waargenomen
Hij zegt ik wou ‘t niet zeggen maar je lijkt wat meer gevuld

De liefde, de liefde, hoe innig danst het oog
De liefde, de liefde, wij juichen hemelhoog
De liefde, de liefde, hoe heftig klopt ons hart
De liefde, de liefde, brengt vreugde maar ook smart

Een man gaat met zijn vrouw een eindje lopen
‘t Is voorjaar en de lucht is hemelblauw
Het hart is jong de poriën gaan open
De vrouw zegt doe je jasje dicht want anders vat je kou

De liefde, de liefde, een wonder en een droom
De liefde, de liefde, valt niet ver van de boom
De liefde, de liefde, komt dikwijls met een schok
De liefde, de liefde, is nader dan de rok

Een man beproeft zijn mannelijk vermogen
Eens in een ander dan zijn eigen bed
Hij denkt daarna ik heb mijn vrouw bedrogen
En om het te herstellen geeft hij haar een mooi boeket

De liefde, de liefde, zit ieder in het bloed
De liefde, de liefde, maakt rauwe bonen zoet
De liefde, de liefde, brengt allen tot elkaar
De liefde, de liefde, een hemdschouw in het jaar

Die zelfde man moet sappelen en rennen
Zodat het thuis vaak ongezellig is
Maar af en toe wil hij zijn vrouw verwennen
Dus geeft hij haar een mooi boeket en zij denkt het is mis.

De liefde, de liefde, is sterker dan de dood
De liefde, de liefde, al in een boerensloot
De liefde, de liefde, een onberaden stap
De liefde, de liefde, leidt vaak tot moederschap
De liefde, de liefde, is algemeen bekend
De liefde, de liefde, komt zelfs in Purmerend
De liefde, de liefde, zit vol met romantiek
De liefde, de liefde, trekt altijd veel publiek
De liefde, de liefde, die komt u goed van pas
De liefde, de liefde, aan strand of in het gras
De liefde, de liefde, is tamelijk riskant
De liefde, de liefde, bij watersnood en brand
De liefde, de liefde, daar werkt oprechte trouw
De liefde, de liefde, tut tut kom kom nou nou

Om een stukje te hebben natuurlijk 😉
En omdat het goed nieuws is voor mensen uit Purmerend…

  • cockie zei: Goed stuk! ;-)
  • Irene zei: My all time number one favorite Drs. P! De prachtigste. Heb je de CD waarop hij zelf zingt (en twee keer 'overnieuw' moet beginnen)? Anders stuur ik per expres een kopietje.
  • Irene zei: Cockie! Met zulke kernachtige reacties een seconde sneller uploaden hè, terwijl ik een lang verhaal zit te tikken met uitroep- en aanhalingstekens. ;-)
  • cockie zei: Haha! Eindelijk. Mijn dag is goed!!!!!!!!!!
  • yak zei: Dames, dames! Denk aan de liefde! Geen ruzie in mijn reactieboxje. Foei hoor! Maar een kopietje is altijd fijn, zeker als een Drs. P. moet herbeginnen.
  • Edwinek zei: In ieder geval werkt het luisteren naar de Drs. P meestal onttreurend. Even afgezien van een hartverscheurend 'oef' af en toe...
  • aargh zei: De liefde en drs P, op de een of andere manier krijg ik daar rare beelden bij. Ta-taara, ta-taara, taram pampam pampee Zo gaat dus de liefde bij doctorandus P
  • yak zei: @aargh, wat ik begrepen heb uit interviews heb je daar wel gelijk in ja ;-)

Context sensitive help

In software bestaat zoiets als context gevoellige assistentie. Dat wil zeggen dat als je op F1 drukt als je dit-of-dat aan het doen bent, dat je dan assistentie krijgt op het doen van dit-of-dat. Het leven is mooi.
Ik geloof dat ik nu behoefte heb aan sensitive context help. De crematie was dus gisteren en de klus is klaar.
Ik voel me rustig, vredig, verdrietig, kortom alles wat je je maar kunt wensen in deze situatie. Maar er is nu iets nieuws bij gekomen. Ik mis een bepaalde context. Ik doe wel gewoon alle dingen die ik moet, wil en kan doen, maar de context die er voorheen was, die is er niet meer. Zelfs de context van het verantwoordelijk-zijn-voor-A. is nu weg.
Niet dat ik altijd alles voor of met A. deed, zeker niet, maar het schiep wel het kader. Als ik thuis kwam van het boodschappen doen kon ik zeggen dat de asperges duur waren. Daar bel je zo een twee drie niet iemand voor op.
– Ja, hoi, ik bel je even omdat ik de asperges zo duur vind.
– Goh, blij dat ik het weet.
– Nou bedankt he!
– Doei!
Zelfs lummelen betekent nu iets anders. Met lummelen was ik even weg bij A., maar kwam daar wel weer terug.

Daar komt natuurlijk wel iets voor terug, maar nu is het er nog niet. En weer is het zo dat de beste beschrijving voor de situatie ‘wonderlijk’ is. Zo ziet maar weer.

  • Marloes zei: Je kunt het ook aan Boris vertellen.
  • aargh zei: Boris! Wakker worden! Neem je verantwoordelijkheid, luilak.
  • ton zei: Als Boris slaapt, kun je het even loggen. Het antwoord komt wat later, maar waarschijnlijk wel in meervoud,

Discreperen

Soms zit er een grote discrepantie (of disfrappantie zoals een collega dat noemde) tussen een stukje dat ik schrijf en wat ik die dag aan het doen ben. Zo schrijf ik vandaag over moeheid en de spelfouten die dat oplevert, zoals hied in plaats van heid. Dat soort dingen.

  • cockie zei: Disfrappant. Dat is het. Sterkte vandaag.
  • Pascal zei: Sterkte dus.
  • Irene zei: Wat zou het leven zijn zonder spelfouten. Kijk. Ook reacties kunnen over iets heel anders gaan dan wat er werkelijk aan de orde is (deze tenminste). Maak er wat van, en dan uitrusten.
  • Edwinek zei: Of hte. En tot vervelens toe ...geing i.p.v. ...ging. Het spel met de fouten. En meneer Van Dale wint altijd.

Vóór de wekker

In een vorig leven (zo’n week geleden), was mijn wekker een van de belangrijkste attributen in mijn dagelijkse routine. Dat wil zeggen, zonder wekker werd ik niet wakker. Of héél laat, en da’s ook niks.
Blijkbaar is dat inmiddels veranderd want ik wordt nu (bed-)steevast ruim vóór de wekker wakker. Dat is prettig, want voor ik wakker word slaap ik lekker en een wekker is wreed, (ding dong bingele biep).
Als ik wakker word, onderhandel ik met mezelf of ik er al uit ga of niet (want vroeger snoozde ik nog een paar keer met ding dong bingele biep), ik ga de poesen eten geven en naar mijn werkkamer met twee bananen (=ontbijt), knabbel die lekker op terwijl ik u lees, mail kijk en meer van die fijne dingen van het leven.
En dan gaat op de andere verdieping de wekker (ding dong bingele biep), ik probeer ‘m te negeren, maar dat lukt niet. Loop naar boven, maar dan is hij al opgehouden. Tuttel wat boven, ga terug naar beneden en hoor ding dong bingele biep.
Gelukkig zijn er nu andere geluiden om mijn aandacht van de wekker af te leiden.

Heng heng!!!

  • Irene zei: Ding dong bingele biep? Zo te horen heb je een personal disorganiser met demon.
  • Edwinek zei: Ik heb dat al jaren, dat ik bijna altijd een minuut of twee voor de wekker wakker ben (tenzij ik geen wekker zet, dan slaap ik door). Dat is prettig, want dan kan ik op tijd de wekker afzetten, zodat het risico dat mijn lief er wakker van wordt gevoelig afneemt.
  • yak zei: Helemaal goed!

Tranentrekken


Pas op! Tranenalarm!

Als je vrouw het bericht krijgt dat zij een terminale ziekte heeft, ga je onwillekeurig denken aan de dingen die gaan komen. Je gaat met jezelf onderhandelen, maken we dit nog mee? Gaat ze dat nog zien? Zou ze dit nog halen? Kan ze die nog lezen?
Die gebeurtenissen bepalen per moment de horizon waarvoorbij je niet durft te kijken. Ik had goed vertrouwen dat ze vandaag nog geleefd zou hebben, vandaag waren we 15 jaar getrouwd.

  • aargh zei: Er zullen nog wel meer moeilijke dagen komen, maar dit is wel erg hard, zo kort na haar overlijden. Toch even een glimlach om je linkje.
  • ton zei: Zeker het eerste jaar zal moeilijk zijn. Steeds weer een nieuw moment alleen.

Alone again, naturally

Pas op, hier komt weer zo’n stukje. Ik heb namelijk een probleem. Ik heb geen reden meer om te gaan zitten bij het ontbijt. Voor de diagnose aten we altijd in de keuken, prachtig uitzicht op de bomen buiten, altijd een boeiend gesprek, A. dacht vaak na voor het slapen gaan, soms hoefde ik zelfs helemaal niets te zeggen, was het zelfs niet de bedoeling dat ik wat zei 😉
De afgelopen weken was het elke dag ontbijt op bed, voor ons samen, omdat zij eigenlijk te moe was om eruit te komen en in bed kun je prima eten. De laatste week at ik met anderen, weer in de keuken, of bij A. die op een bed in de kamer lag en in het ziekenhuis.
En nu heb ik geen reden meer om te gaan zitten. Ik loop rond, waarom zou ik gaan zitten? Wat vanochtend betekende dat ik een uur nodig had om mijn twee boterhammetjes klaar te maken en ik ondertussen driehonderd andere dingen (die ook moeten gebeuren) gedaan heb, met rammelende maag.
U ziet, de moeilijkheden van het leven van een “Lustige Witwer” zitten in een klein hoekje.

  • Yukiko zei: Maar met een lege maag worden de moeilijke dingen alleen maar moeilijker. Da's dan in ieder geval nog iets dat je zelf in de hand hebt. Sterkte (ja, ik heb de rest ook gelezen, al kom ik hier voor het eerst)
  • Irene zei: Dat uitzicht is er nog wel. Je zou het kunnen herdefiniëren. En Boris trouwens, wil die er niet bij komen zitten?
  • yak zei: @Yukiko: Je hebt zo gelijk. Ik moet alleen weer leren dat het ook belangrijk is om voor mezelf te zorgen. Dat raak je makkelijk kwijt. @Irene: Boris heeft het heet, heel heet en ligt op de bank, waarna hij op de bank ligt en daarna gaat hij op de bank liggen. Af en toe wisselt hij het af met liggen op de bank. Arme knul!
  • aargh zei: Het went ook, honderden dingetjes doen met een rammelende maag. Misschien is een tijdklok wat, met daaraan gekoppeld koffiemachine en tafelmuziek.
  • Edwinek zei: Ik sluit me in ieder geval aan bij Irene: het uitzicht. En wat dacht je van de volgende motivatie: al rondlopende duurt het een uur voor je wat naar binnen hebt. Nog een reden voor zitten: koffie. Zitten, koffie erbij. Slok. Geniet, want: koffie. Hapje, slokje. Aldus sprak degene die gedurende de week ook in recordtijd zijn ontbijtje naar binnen wringt...
  • Marloes zei: blijf lekker staan. Net zolang totdat je er ineens achterkomt dat je weer zit.

Niet zulk goed nieuws

Ik had als laatste werkwoord in de reeks titels van stukjes ‘sterven’ bedacht, uiteindelijk blijkt dat zelfs voor mij te bombastisch, te pompeus.
Als u goed geluisterd heeft naar de stilte, heeft u het kunnen horen. In de nacht van woensdag op donderdag is A. overleden. Ik weet nu even echt niet wat ik moet loggen. Ik kan niet zo goed hier details gaan vertellen, want dit is zó privé.
Ik hoop snel weer te gaan schrijven, maar nu ben ik te moe, te hard aan het werk en te verdrietig.

  • Marloes zei: Gecondoleerd met het verlies van A. en heel, heel veel sterkte gewenst.
  • cockie zei: Jij was de beste olifant die er bestaat.
  • Irene zei: Cockie heeft vast gelijk. En nu moet de olifant een poosje uitrusten.
  • ton zei: Heel, heel veel sterkte.
  • Ingrid zei: Gedondoleerd en heel veel sterkte toegewenst.

Uitstellen

Helaas, ik schrijf hier even niet. Ik hoop in de loop van de komende week weer terug te zijn. De toestand van A. is niet kritiek, maar het vraagt wel al mijn aandacht en energie.
Tot gauw,

yak

  • ton zei: Wens haar beterschap! Succes met alle opvang- en verzorgingsperikelen.
  • Pascal zei: ok, sterkte.
  • henriette zei: Ok beterschap
  • Ingrid zei: Sterkte.

Eren

We beginnen met iets van iemand anders:

Fame fame, fatal fame
It can play hideous tricks on the brain
But still, I’d rather be famous
Than righteous, or holy
Any day, any day, any day

Er is al weer iemand die met fotomateriaal van mij aan de slag wil. Ik kan nog niet zeggen wie, wat of waar, want hij moet het eerst nog doen. Maar dan zal ik het ook onthullen. Het is dat ik nu geen schoenen aan heb, anders zou ik er naast lopen, of ik loop er al zo ver naast dat het lijkt dat ik geen schoenen aan heb. Ik bedoel maar.
Ik had ook nog iets over eren, maar dat komt nog wel eens, ik voel me in ieder geval vereerd…
EDIT: Yup, hij is gebruikt, zij het bij een recentie van een ander frietkot in Zevenaar nota bene.
EDIT2: Ik weet nu ook hoe ze bij die foto gekomen zijn. Dit geeft wel een andere betekenis aan ‘hungry for fame’ 😉

  • aargh zei: Hergebruik is altijd goed. Zolang je niet twee keer dezelfde friet hoeft te eten tenminste. Maar het gaat helemaal niet over friet, het gaat over fotomateriaal. Ik was even in de war. Soms denk je iets te lezen, en dan staat het er helemaal niet.
  • cockie zei: Ik had het ook gezien. Het is werkelijk een verbluffende foto. Jammer dat ik net te laat was anders had ik ook een bod uit willen brengen. Eerst je toetsenbord en nu dit...
  • Lennard zei: Tsja. Zo gaat dat. De context van het plaatje had ik niet echt bekeken. Maar misschien is het wel interessant genoeg voor een postje? Ik zal eens kijken.
  • Lennard zei: Ik heb m'n postje inmiddels een beetje aangepast.
  • Irene zei: Wat een klein fotootje om als wallpaper te gebruiken. Is dat nog uit de tijd van de 10" monitors? Aan de andere kant, misschien maar goed ook. Zo'n portie friet uitgesmeerd over een hedendaagse desktop, daar moet je ook niet aan denken. Kwalitatief natuurlijk wel een sublieme foto, dat wel, dat wel.
  • yak zei: Zoals Kees Haresap al schreef: To hap or not to hap. Laat ik mijn hapgraagheid maar laten blijken door te zeggen dat de resolutie van de oorspronkelijke foto, die ik als wallpaper gebruikte, de volle 1600x1200 besloeg, heb nu al weer een beetje hapspijt...

Vrouwenmantelzorgen

In het stukje tuinieren schreef ik over mijn nieuwe verantwoordelijkheid, het balkontuinieren. Het is tijd voor een kleine update, want van 19 mei naar 14 juni is bijna een maand en wat heb ik die maand ervaren en geleerd?
De belangrijkste conclusie is dat balkontuinieren, het zorgen voor de -tig planten in -tig potten, een erg bevredigende bezigheid is. Ik leer (zij het langzaam) de planten een beetje kennen (oh, kind, sta jij een beetje droog? Kom maar hoor, hier is het gietertje, oh, kun je daar zelf niet bij? Dan zal ik even gieten, is maar een grapje hoor, toetoetoet.) en het is fijn om te zien hoe blij ze zijn als je ze water hebt gegeven. Tuurlijk, ik gaf al regelmatig water, maar nu is het mijn pakkie an en er zijn pakkies die slechter kunnen zitten.

  • aargh zei: Deze mantel behoeft gelukkig niet al te veel zorg. Wel duidelijk grenzen aangeven, anders eigent ze zich gewoon ook het bitumen toe. Heeft ze al een naam?
  • yak zei: Eigenlijk jok ik 'n beetje met deze foto. Hij is namelijk al drie jaar oud en dus de vrouwenmantel drie jaar ouder. Ze maakt het heel goed, 't is echt een schat. Ze staat op 't noordbalkon en ze heeft net gebloeid, voor zover je dat bij vrouwenmantels zo kunt noemen. 't is te zeggen.